MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle ve Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11/05/2016 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında, yakınıcı ...’a karşı işlediği hakaret suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı Kanunun TCK"nın 53. maddesi uygulaması bakımından, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında, yakınıcı ...’a karşı işlediği tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
29/12/2010 tarihli iddianame anlatımına göre, sanığın yakınıcının oğlundan alacaklı olduğu, olay günü sanığın yakınıcıdan bahsi geçen alacağını isteyip "Benim paramı ver, yoksa seni öldürürüm" diye tehdit ettiği iddia edilmesi karşısında; eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hâl” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 06.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.