Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-a, 62/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın iş yerinde çalışan mağdur ..."in, el testeresi ile tomrukları boylama olarak kestiği sırada istiflenmiş tomruğun yuvarlanarak kesilen tomruğa çarpması sonucu fırlayan testereyi sol eliyle ittiği sırada elinden uzuv zaafı olacak şekilde yaralandığı olayda, asli kusurlu olan sanığa 5237 sayılı TCK"nın 22/4 ve 61. maddelerine göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi şartları gözetilerek, temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayini gerekirken, alt sınırdan ceza verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olacak şekilde yaralanmasına rağmen, gerekçeli kararda ve hükme esas alınan kısa kararda temel cezanın kemik kırığı nedeniyle artırılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,gerekçedeki ve hükmün (2.) fıkrasındaki "kemik kırılması" ibaresinin "duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması" şeklinde değiştirilerek hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.