Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, ... rant sigortasına giriş tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıç tarihi olarak kabul edilmesi gerektiğinin ve yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen şekilde davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin ise, sair temyiz itirazlarının reddine.
Eldeki davada, 25.07.2006 tarihinde Sosyal Sigortalar Kurumundan 3201 sayılı Yasa kapsamında ... ülkesindeki çalışma sürelerini borçlanma talebine istinaden, Kurum tarafından tahakkuk ettirilen 5.764 günlük borçlanma bedelinin tamamını 25.12.2006 tarihinde ödeyen davacının, ... rant sigortasına giriş tarihi olan 25.03.1979 tarihinin Türkiye’de sigortalılık başlangıç tarihi olarak tespitini ve borçlanma bedelinin ödendiği tarih olan 25.12.2006 tarihi itibariyle aksi kanaat halinde ise dava tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitini istemiş, mahkemece, davacının sigortalılık başlangıç tarihi istemi kabul edilmiş, tahsis şartları ise 1479 sayılı Yasanın geçici 10. maddesi kapsamında irdeleyen bilirkişi raporu esas alınarak, koşulları oluşmadığından davacının emeklilik talebine ilişkin istemi reddedilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Dosya kapsamından, davacının 17.07.1997 tarihli ... hizmet cetvelinden, davacının 18 yaşını ikmal ettiği 25.03.1979 tarihini kapsayan 01.01.1979 – 13.09.1979 tarihleri arasında “pflichbeitragszeit (zorunlu prim ödemesi)” süresi kayıtlı olup, en son 31.03.1997 tarihinde yine pflichbeitragszeit (zorunlu prim ödemesi)” süresi kayıtlı olduğu, Türkiye’de 5510 sayılı Kanunun 4/1-b ve 4/1-c maddesi kapsamında sigortalılık kaydının bulunmadığı, tahsis talep dilekçesi olmadığı görülmektedir.
Mahkemece, davacının sigortalılık başlangıç tarihi istemi hakkında sigortalılık başlangıç tarihi olarak 25.03.1979 tarihi olarak tespitine ilişkin kabul hükmü kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, davacının 5754 sayılı Yasa ile değişiklik öncesi 3201 sayılı Yasanın 5/1.maddesi kapsamında Sosyal Sigortalar Kurumu nezdinde borçlanma isteminde bulunduğu ve borçlanma bedelini ödediğine göre, davacının 3201 sayılı Yasa kapsamındaki borçlanmanın ve sigortalılık başlangıç tarihinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi (506 sayılı Yasa) kapsamında değerlendirilerek, davacının tahsis şartlarının 3201 sayılı Yasanın 6. maddesi ve 506 sayılı Yasanın Geçici 81. maddesi kapsamında irdelenmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile tahsis şartlarını 1479 sayılı Yasanın geçici 10. maddesi kapsamında irdeleyerek, davacının yaşlılık aylığına hak kazandığına ilişkin istemini reddedilmesi isabetsizdir.
3201 sayılı Kanunun “aylık tahsisi ve aylığın başlama tarihi” başlıklı 6.maddesinde;
"A-Bu kanuna göre değerlendirilen sürelere istinaden aylık tahsisi yapılabilmesi için;
a)Yurda kesin dönülmüş olması,
b)Tahakkuk ettirilen döviz borcunun tamamının ödenmiş olması;
c)Döviz borcunun tamamının ödenmesinden sonra yazılı istekte bulunulması şarttır.
Yukarıdaki şartları yerine getirenlerden tahsise hak kazananların aylıkları, yazılı istek tarihini takip eden ay başından itibaren başlatılmak üzere ilgili sosyal güvenlik kurumu kanunu hükümlerine göre bağlanır...” hükmü düzenlenmiştir.
3201 sayılı Kanun aylık bağlanması için “kesin dönüş” koşulunu aramakla birlikte bu konuda açıklayıcı bir bilgi de içermemektedir. Hukuk Genel Kurulu’nun 1997/10-588-857, 1998/10-645 1999-237 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, yurda kesin dönüş yapmaktan söz edebilmek için yurt dışında çalışan ... Vatandaşlarının çalışma hayatına yönelik tüm ilişkilerini gerek çalıştığı işyerleri ve gerekse ilgili olduğu tüm sosyal güvenlik kuruluşları yönünden sona erdirmeleri gerekir.
Yukarıdaki açıklamalar gözetilerek; davacının, kabul edilen sigortalılık başlangıç tarihine göre, 3201 sayılı Yasa kapsamındaki borçlanmanın ve sigortalılık başlangıç tarihinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında olduğu gözetilerek, dava tarihi itibariyle 3201 sayılı Yasanın 6. maddesi ve 506 sayılı Yasanın geçici 81. maddesindeki tahsis şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği ve kesin dönüş şartının oluşup oluşmadığı irdelenip, varılacak sonuca göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, istek halinde temyiz harcının davacıya iadesine, 30.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.