DAVA TÜRÜ : Nufüs Kayıtlarındaki Baba Bağının Kaldırılması İstemli
MAHKEMESİ : İskenderun 4. Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İskenderun 4. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 06.03.2018 tarihli ve 2017/326 Esas, 2018/65 Karar sayılı kararıyla mahkemenin görevsizliği sebebi ile davanın usulden reddine karar verilmiş, Mahkeme hükmüne karşı davacılar vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi"nce istinaf başvurusunun esastan reddine şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kez davacılar vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR
Asliye Hukuk Mahkemesine sunulan dava dilekçesinde, davacıların murusi-babaları- ... ile eşi ..."nın evlilik birliği içinde doğan davalı ..."nın ..."un kızı olmadığı, ..."nın önceki evliliğinden doğduğu ileri sürülerek davalı ..."nın ..."un kızı olduğuna dair kaydın düzeltilmesi istenmiş; Mahkemece dava, soybağı davası olarak nitelenerek davada Aile Mahkemesi"nin görevli oduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı vermiştir.
Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görevsizliğe dair verilen kararı davacılar vekili tarafından istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi"nce istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine davacılar vekilince istinaf isteminin esastan red kararı temyiz edilmiştir.
Dava, nüfus kayıtlarına göre davacıların murisi ... ile eşi ..."nın evlilik birliği içinde doğan ..."nın ..."un kızı olmadığı iddiasına dayalı soybağının reddi istemine ilişkindir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/(1)-a.3 bendinde “Mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya Mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde Bölge Adliye Mahkemesinin, esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren Mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer Mahkemesine ya da görevli ve yetkili Mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği” belirtilmiş, aynı Kanunun 362/(1)-c bendinde ise; yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Bu maddelerin birlikte değerlendirilmesinden, HMK’de Bölge Adliye Mahkemesine dosyayı asıl yetkili ve görevli Mahkemeye gönderebilme yetkisini de taşıyan görev ve yetki ile ilgili kesin karar verme ve görev ve yetki hususunda uyuşmazlık çıkması halinde ise bu uyuşmazlığı kesin olarak çözme yetkisi tanındığı görülmektedir. Bu nedenle kanunda görev ve yetki hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği açıkça görüldüğünden görev ve yetki hususunu inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı özellikle 362/(1)-c bendi hükmü de gözetildiğinde temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden; evlilik birliği içinde doğan çocuğun soybağının düzeltilmesi için Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan davada verilen görevsizlik kararına karşı istinaf yoluna başvurulmuş ve Bölge Adliye Mahkemesince; başvurunun esastan reddine karar verilmiştir. İlk Derece Mahkemesinin göreve ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin 6100 sayılı HMK"nin 362/(1)-c maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 22.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.