MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, mühür bozma
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet ve beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve mühür bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan Elmadağ Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15.11.2016 tarih ve 2016/488-425 E.-K. sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 116/2 ve 119/1-c maddeleri uyarınca verilen 2 yıl hapis cezasının, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi"nin 06.06.2018 tarih, 2017/171 Esas ve 2018/975 Karar sayılı ilamı ile kaldırılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a bendi uyarınca verilen beraat kararlarının, Bölge Adliye Mahkemesi"nin karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan CMK"nın 286/2-d maddesinde yer alan “ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığına” ilişkin hüküm uyarınca kesin nitelikte olduğu, ancak anılan bu düzenlemenin 15.02.2019 tarih ve 30687 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 27.12.2018 tarih ve 2018/71-118 E.-K. sayılı kararı ile iptal edildiği, ardından 28.02.2019 tarih ve 30700 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 7. maddesi ile Anayasa Mahkemesi"nce iptal edilen CMK"nın 286/2-d bendinin “ilk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272. maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkumiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı” şeklinde yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında;
Bölge Adliye Mahkemesi"nin karar tarihi olan 06.06.2018 tarihi itibariyle yürürlükte bulunan düzenlemeye göre TCK"nın 116/2 ve 119/1-c maddeleri uyarınca verilen beraat kararlarının kesin nitelikte olduğu, Anayasa Mahkemesi iptal kararının Resmi Gazetede yayımlandığı 15.02.2019 ile 7165 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 28.02.2019 tarihleri arasında boşluk dönemi olması sebebiyle ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olduğu, 28.02.2019 tarihi ve bu tarihten sonra ise ilk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve CMK"nın 272/3. fıkrası kapsamı dışında kalan mahkumiyet kararlarının temyizinin mümkün olduğu, ancak ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı; bu açıklamalar ışığında somut olaya baktığımızda, kararın temyizinin mümkün olup olmadığı noktasında Dairemizin karar tarihinin esas alınması gerektiği ve bu tarih itibariyle yürürlükte bulunan düzenlemeye göre de TCK"nın 116/2 ve 119/1-c maddeleri uyarınca verilen beraat kararlarının kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla, yapılan incelemede;
İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-d maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dahil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, yine mala zarar verme ve mühür bozma suçları yönünden de, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-g maddesi uyarınca on yıl veya daha az hapis cezasını veya adli para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili olarak (...) istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararların temyizi mümkün olmadığından; sanıklar ... ve ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır"", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir"" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar"" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanıklar müdafiinin temyiz istemlerinin suçun sübutuna ilişkin itirazları dışında kalan ve etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe hasren yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinde belirtildiği üzere, temyiz ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. İstinaf kararı sonrasında temyiz incelemesi yapacak olan Yargıtay sadece hukuka aykırılıkları incelemekle yetkilidir. Yargıtay temyiz incelemesi yaparken temyiz edilen dosyadaki maddi olguları inceleyemez, maddi vakıaların denetimini yapamaz ve kararı veren mahkemenin takdirinin yerinde olup olmadığını inceleyemez.
Oluş ve dosya içeriğine göre, teşebbüs aşamasında kalan hırsızlık suçunda TCK’nın 168. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma şartları oluşmadığı gibi, yapılan 650 TL tutarındaki ödemenin mala zarar verme suçuna ilişkin olduğunun anlaşılması karşısında, kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gözetilerek ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılması ile hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararlarına ilişkin hükümler hukuka uygun bulunduğundan, sanıklar ... ve ... müdafii ile sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin reddiyle, 5271 sayılı CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca usul ve yasaya uygun bulunan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 12.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.