MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ... hakkında, adli sicil kaydında yer alan Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/11/2014 tarihli 2012/705 E. 2014/822 K sayılı 10/03/2015 tarihinde kesinleşen ilamına konu TCK’nın 157/1 .maddesinde yazılı dolandırıcılık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, TCK"nin 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik CMK"nin 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğundan bu kapsamda UYAP kayıtlarından yapılan incelemede, tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili Adana 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/09/2017 tarihli ek kararı ile uzlaşmanın sağlanamadığından bahisle sanık ... hakkında infazın durdurulmasına yönelik mahkemece verilen 13/06/2017 tarihli ek kararın kaldırılmasına ve ilamın yeniden infaza verilmesine karar verildiği ve uzlaşma sağlanamaması nedeniyle ilamın yeniden infaza verilmesine dair bu ek kararın ise 23/09/2017 tarihinde kesinleştiği dikkate alınarak, suç tarihi itibari ile adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında bu suç yönünden tekerrür hükümlerinin uygulanması hususunda mahkemenin kabulünde bir isabetsilik görülmediğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-20.04.2015 tarihli Yakalama, Muhafaza Altına Alma Alma Tutanağı"na göre; şikayetçinin 13.04.2015 tarihinde işyerinde hırsızlık olduğunu işyerindeki kamera görüntülerinden tespit ettiğini ve hırsızlık yapan şahısların daha önceleri işyerine müşteri olarak gelen şahıslar olduğunu 20.04.2015 tarihinde ekiplere bildirmesi üzerine, ekiplerin çevrede yapmış olduğu araştırmada, şahısların ikamet ettikleri adres tespit edilerek gidilen ikamette kapıyı açan sanıkların konu hakkında bilgi verildiğinde olayı doğrulayarak ve işyerinden 1 adet ödemeden yelek aldıklarını beyan etmeleri üzerine, hakkında herhangi bir arama kararı alınmayan sanık ..."in içeriden 1 adet yeleği kendi rızası ile getirip görevlilere teslim ettiği ve 20.04.2015 tarihli değer Teslim Tutanağı ile şikayetçiye teslim edildiği ayrıca şikayetçinin ve sanıkların duruşmadaki ifadelerine göre olaydan 3 gün sonra sanıklar tarafından diğer geri kalan zararın soruşturma aşamasında giderildiği böylelikle sanıkların suça konu eşyaları soruşturma aşamasında şikayetçiye eksiksiz ve tam iadeyi sağladıklarının anlaşılması karşısında; sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Şikayetçinin soruşturma aşamasındaki beyanında sanıklar tarafından çalınan bir adet tayt ve bir adet yeleğin değerinin toplam 60,00 TL olduğunu belirtmesi karşısında; hırsızlık konusu malın değerinin az olması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 gün ve 2015/13-156 Esas 2017/256 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerekmesi,
Kabule göre de;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ,168/2 maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 1 ay yerine hesap hatası sonucu 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 06/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.