MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05.01.2011 gününde verilen dilekçe ile müdahalenin önlenmesi ve tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın idari yargının görev alanına girdiği anlaşılmakla yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliğine dair verilen 12.05.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Ticaret Ltd. şirketi vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, taraflar arasındaki kira sözleşmesine dayalı elatmanın önlenmesi ve tazminat istemine ilişkindir.
Davalı ..., öncelikle idari yargının görevine girdiği, ayrıca kira aktinden doğan uyuşmazlıkta sulh hukuk mahkemesinin görevli olduğu nedenleriyle ve esas yönünden davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı belediyenin 15.10.2010 tarihli ve 269 sayılı encümen kararı ile taraflar arasındaki kira sözleşmesini feshettiği ve davacının işyeri açma ruhsatını iptal ettiği, davalının müdahalesinin bu idari karara dayandığı bu nedenle davanın idari nitelikte olduğu gerekçesiyle yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı şirket vekili temyiz etmiştir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “idari dava türleri ve idari yargı yetkisinin sınırı” başlıklı 2. maddesinde idari dava türleri ve idari yargı yetkisi açıkça düzenlenmiştir. Bu düzenlemeye göre idari işlemler hakkında yetki, şekil, sebep, konu ve maksat yönlerinden biri ile hukuka aykırı olduklarından dolayı iptalleri için açılan iptal davaları, idari eylem ve işlemlerden dolayı açılan tam yargı davaları ve idari sözleşmelerden dolayı taraflar arasında çıkan anlaşmazlıklara ilişkin davalar olarak gösterilmiştir.
Davalı ... tarafından davacının tahliyesi için açılan davaların sonucunda verilen ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 11.07.2007 tarihli, 2007/145 esas 2007/293 karar sayılı ve 08.05.2008 tarihli, 2007/570 esas 2008/154 karar sayılı tahliye davalarının reddine dair hükümlerin içeriğine göre taraflar arasında yapılan 01.01.1997 başlangıç tarihli kira sözleşmesi halen yürürlüktedir. Bu nedenle özel hukuk hükümlerine göre düzenlenen sözleşmeden doğan uyuşmazlığın çözüm yeri adli yargıdır.
Mahkemece, tarafların delilleri toplanıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, 15.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.