MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli taşınmaz ..., ..., ... köyü 750 parsel sayılı taşınmaz, 41.939,47 m2 yüzölçümüyle tarla niteliğiyle ... ve ... adına tapuda kayıtlıdır.
750 parsel sayılı taşınmaz kamulaştırma işlemi yapıldığından ifraz edilerek parsel numarası değişmiş ve 869 parsel olarak 33.930,29 m2 yüzölçümüyle tarla niteliği ile ... ve ... adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı vekili dava dilekçesinde; ... ... köyü 750 parsel sayılı taşınmazın 642,08 m2"lik kısmının kesinleşmiş orman sınırları içerisinde kaldığından tapunun iptali ile orman vasfıyla Hazine adına orman olarak tescili, taşınmaza müdahalenin men"i, belirtilen alan ile ilgili tapu kaydında DSİ 2. Bölge Müdürlüğünün ve davaya dahil edilen Karayolları Genel Müdürlüğünün kamulaştırma şerhi bulunduğu, Anayasaya göre sınırlayıcı şerh olamayacağından kamulaştırma şerhlerinin terkini istenilmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne; ... ili, ... ilçesi, ... köyü 750 parsel sayılı taşınmazın orman olması nedeni ile 07/12/2015 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 642,08 m2 kısmının tapu kaydının iptali ile davacı ... İdaresi adına tesciline, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tescile karar verilen kısım üzerindeki tapulaştırma kaydındaki kamulaştırma şerhinin terkinine, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tesciline karar verilen taşınmaza müdahalenin men"ine, dahili davalı KGM dışındaki davalılar hakkındaki davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, müdahalenin men"i, şerhin terkini, tapu iptali ve tescil istemlerine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 1953 yılında seri bazda yapılarak (Yenmişdağı ormanları ile Karaormanı, ... ormanları) kesinleşen orman kadastrosu ile daha sonra 1996 yılında yapılarak dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır. Arazi kadastrosu 1970 yılında yapılmıştır.
Mahkemenin 25.05.2016 tarihli kısa kararında davanın kabulüne; (... ili, ... ilçesi, ... köyü 750 parsel sayılı taşınmazın orman olması nedeni ile 07/12/2015 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 642,08 m2 kısmının tapu kaydının iptali ile davacı ... İdaresi adına tesciline, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tescile karar verilen kısım üzerindeki tapulaştırma kaydındaki kamulaştırma şerhinin terkinine, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tesciline karar verilen taşınmaza müdahalenin men"ine) karar verilerek hüküm
kurulduğu, gerekçeli kararda ise davanın kabulüne; ... ili, ... ilçesi, ... köyü 750 parsel sayılı taşınmazın orman olması nedeni ile 07/12/2015 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 642,08 m2 kısmının tapu kaydının iptali ile davacı ... İdaresi adına tesciline, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tescile karar verilen kısım üzerindeki tapulaştırma kaydındaki kamulaştırma şerhinin terkinine, 1 nolu bentde Orman İdaresi adına tesciline karar verilen taşınmaza müdahalenin men"ine, dahili davalı KGM dışındaki davalılar hakkındaki davanın reddine dair hüküm kurulmuş olduğu ve bu şekilde, kısa kararla gerekçeli kararın hüküm fıkraları arasında çelişki yaratıldığı anlaşılmaktadır.
Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz (HMK madde 298/2). Asıl olan duruşma tutanağına yazılıp taraflara tefhim olunan karardır. Tefhim ile birlikte yargılamadan elini çekmiş olan hâkim tefhim ettiği kararı taraflara tebliğ etmek durumundadır. Sonradan yazılan gerekçeli kararın kısa karara uygun olması zorunludur. 10.04.1992 gün ve 1991/7 E. - 1992/4 K. sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında, tefhim edilen kısa kararla gerekçeli kararın uyum içinde olmasının gerektiği öngörülmüştür. İçtihadı birleştirme kararında; çelişkinin varlığı tespit edildiği takdirde, başka hiçbir incelemeye gerek görülmeksizin ve tarafların bu konuyu temyiz sebebi yapıp yapmadıklarına bakılmaksızın kararın salt bu sebeple bozulması gerektiğine işaret edilmiştir. Bu sebeple, mahkemece çelişkiyi kaldırmak suretiyle bir karar verilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
Kabule göre de;
1) Ormanların mülkiyet hakkı Hazineye, intifa hakkı ise Orman Yönetimine aittir. Bu nedenle, Orman Yönetimi ya da Hazine her zaman orman niteliğindeki taşınmazların tescilini ayrı bir dava ile isteyebileceği gibi, Medenî Kanunun 713. maddesi 6. fıkrası gereğince açılan tescil davasında orman olduğu belirlenen taşınmazın orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescili isteyebilir. Ayrıca, 6831 sayılı Kanunun 11/4. maddesi ve 3402 sayılı Kanunun maddesi gereğince de orman niteliğindeki taşınmazların tapuya bu nitelikleri ile tescil edilmeleri mümkündür. Bu nedenlerle, mahkemece 750 parsel sayılı taşınmazın orman olması nedeni ile 07.12.2015 tarihli bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 642,08 m2 kısmının tapu kaydının iptali ile Hazine adına tapuya tesciline karar verilmesi gerekirken davacı ... İdaresi adına tesciline karar verilmesi doğru görülmemiştir.
2) Dava 750 sayılı parsele ilişkin açılmışsa da yargılama sırasında dava konusu parsele ait tapu kaydının getirtilmesi sonucu 750 parselde kamulaştırma işlemi yapıldığından ifraz edilerek parsel numarasının değiştiği tespit edilmiştir. Bu nedenle dava dosyasının hükme esas alınan raporu düzenleyen fen bilirkişisine verilerek dava konusu 750 parselin ifraz ile hangi parsel olduğu tespit edilerek bu parselin ve 750 parselin kroki üzerinde birlikte gösterilerek ayrıca karayolları kamulaştırma sınırının da gösterilmek suretiyle ve kesinleşmiş orman kadastrosu ile tapulama paftası ölçekleri denkleştirilip birbiri üzerine aplike edilerek değişik açı ve uzaklıklarda olan, en az 4 ya da 5 orman tahdit sınır (OTS) noktası görülecek biçimde dava konusu taşınmazın ve komşu taşınmazların orman kadastrosuna göre konumu, orman kadastro haritasındaki sınır noktaları kadastro paftası üzerinde ayrı renkli kalemlerle çizilmek suretiyle krokili ek rapor alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 10/06/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.