Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/5704 Esas 2018/614 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, murisi ..."ün, çalışma gücünü %60 oranında kaybetmesi nedeniyle 15/12/2011 tarihinden itibaren maluliyet aylığı almaya hak kazandığının tespitine, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle dava tarihine kadar olan birikmiş aylıklarla ilgili önceki kararın davacı tarafından temyiz edilmemiş olmasına ve yine dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının bakım yardımından yararlanabileceğinin anlaşılmasına göre davacı ve davalı vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine
2-Dava davacının maluliyet aylığı talebini reddeden davalı Kurum işleminin iptali ile 15.12.2011 tarihinden itibaren hak kazanması gereken maluliyet aylığının fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.500,00-TL sinin faizi ile davalı kurumdan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacının 22.03.2012 tarihi itibarı ile malulen emekli sayıldığının tespitine karar verilmiştir.
5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu"nun 36. maddesine göre davalı Kurum harçtan muaf olduğu halde davacı tarafça yatırılan harçların mahkeme masrafları ile birlikte hesaplanıp kurumun dolaylı olarak harçtan sorumlu tutulmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde taraf vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; Hüküm fıkrasının 4. bendinin tamamen silinerek yerine; “4-a "Davacı tarafından yapılan 162,40 TL tebligat ve posta, 300,00 TL bilirkişi ücreti, 817,50 TL Adli Tıp Raporu masrafı, 50,00 TL tanıklık ücreti olmak üzere toplam 1.329,90 TL nin takdiren 664,95 TL"sinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, kalan kısmının davacı üzerinde bırakılmasına,
b- Davacı tarafından yatırılan başvurma ile peşin harç toplamı olan 43,45-TL"nin karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine,”, rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 25.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.