2863 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/2809 Esas 2014/5865 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 Sayılı Kanuna Aykırılık
Hüküm : CMK"nın 223/2-a. maddesi gereğince beraat


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ile mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın ruhsatlı restoranının bulunduğu arazisinin, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Yüksek Kurulu"nun 08.03.1985 tarih ve 789 sayılı kararı ile 1. derece arkeolojik sit alanı ilan edilen alan içerisinde bulunduğu, sanığın 2004 yılı içerisinde işlediği, arazisinin zeminini beton parke taşı ile kaplama ve arazi etrafını çit ile çevirme eylemlerinin daha önce dava konusu olduğu ve 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkumiyet kararının 04.01.2006 tarihinde kesinleştiği, Antalya Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü görevlilerince sanığın bu arazisinde zemine çim görünümlü halı kaplama, taşınır gölgelikler koyma, tuvalet ve lavabo yapma ile beton üzerine sabit jeneratör koyma eylemlerinin tespit edilmesi ile sanık hakkında soruşturmanın başlatıldığı ve 2863 sayılı Kanuna aykırılıktan davanın açıldığı, olay yeri keşfi sonrası alınan 04.07.2011 tarihli inşaat mühendisi raporu ile 25.07.2011 tarihli arkeolog ve çevre mühendisi raporunda belirtildiği üzere, sit alanı içerisinde kalan arazide zemin üzerine çim halı serme ve taşınır gölgelikler koyma eylemlerinin 2863 sayılı Kanun kapsamında fiziki ve inşai müdahale sayılamayacağı, bu nedenle yargılama sonunda sanığın bu eylemleri yönünden verilen beraat kararının yerinde olduğu, ancak; bilirkişi raporlarından anlaşılacağı üzere, sanığın 2004 yılı içerisinde izinsiz olarak yaptırdığı tuvalet ve lavabolar ile beton zemin üzerine kurulu jeneratör koyma eylemlerinin fiziki ve inşai müdahale sayılacağı anlaşılmakla,
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 2863 sayılı Kanunun 65/b. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, suç tarihi olarak kabul edilmesi gereken 01.01.2004 tarihinden, sanık hakkında zamanaşımını kesen işlem olan iddianamenin düzenlenme tarihi olan 19.10.2010 tarihine kadar hesaplanan 5 yıllık sürenin dolduğu, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK’nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, katılan vekili ile mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün gerçekleşen
zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme uygun olarak DÜŞMESİNE, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.