Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/8913 Esas 2022/889 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ...'nun temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-TCK'nun 61. maddenin a-g bentlerinde belirtilen teşdit nedenlerine göre sanık hakkında verilen cezada teşdit uygulanıp uygulanmayacağının takdiri gerekirken mahkemece "... suçun işleniş şekli ve sanığın geçmişte benzer suçlardan sabıkalı oluşu dikkate alındığında ..." şeklinde gerekçe gösterilerek verilen hapis cezasına teşdit uygulanarak hüküm kurulması,
3-Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmış olup, hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerekmesi,
4-Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK.nun 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK.nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II-Sanık ...'nın temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1-Sanık ...'ın kendisine ait olduğunu kabul ettiği iş yerinde ihbar üzerine yapılan aramada; temyiz dışı sanık ..., sanık ... ve ...'ın arama sırasında iş yerinde bulunduğu, yapılan aramada 5120 paket sigaranın ele geçirildiği olayda; sanıklar ..., ... ve ... hakkında mahkemenin 2014/293 Esas numarasında dava açıldığı bununla beraber 04/07/2014 tarihli duruşmada sanık ...'ın "olay günü iş yerine gelen arkadaşlarından ... olarak bildiği arkadaşının adının ... olduğunu öğrendiğini, bu kişinin tanık olarak dinlenilmesini istediğini" beyan etmesi üzerine; ... isimli kişinin tanık sıfatıyla mahkemece dinlendiği; "...'nın beyanlarında; akrabası olan ...'ın kimlik bilgilerini kullandığını ve ... olarak adı geçen şahsın aslında kendisinin olduğunu" belirtmesi üzerine; ... hakkında suç duyurusunda bulunularak hakkında ... Cumhuriyet Başsavcılığının 31.07.2014 tarih ve 2014/48123 soruşturma numaralı iddianamesi ile açılan davanın mahkemenin 2014/652 Esas numarasına kaydedilerek daha önce diğer sanıklar hakkında mahkemenin 2014/293 Esasında açılan dava ile birleştirilmesine karar verilerek yargılamaya devam olunduğu ancak sanık ...'ın beyanlarına yönelik mahkemece hiç bir araştırma yapılmadığının anlaşılması karşısında; atılı suç nedeniyle hazırlık ifadesinde ve hazırlık tutanaklarında sanık ... adına atılan imzalar ile sanık ...'nın 01.12.2014 havale tarihli temyiz dilekçesinde yer alan ve celp edilecek imza örneklerinin karşılaştırılması suretiyle, hazırlık aşamasında sanık ... adına kullanılan imzaların sanık ...'ın eli ürünü olup olmadığı hususunda hazırlanacak bilirkişi raporu sonucuna göre sanık ...'nın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10 madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK.nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 02.01.2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 31.07.2014 olduğu,
UYAP'ta yapılan incelemede sanığa ait Dairemizin;
2021/20528 Esas sayısına kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/914 Esas 2015/417 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 27/01/2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 04/11/2014 olduğu,
2021/469 Esas sayısına kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/366 Esas 2015/935 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 29/01/2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 26/09/2014 olduğu,
2021/11109 Esas sayısına kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/910 Esas 2015/416 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 24/02/2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 04/11/2014 olduğu,
2021/10939 Esas sayısına kayıtlı ... Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2014/263 Esas 2014/955 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 14/03/2014, iddianame düzenleme tarihinin ise 09/10/2014 olduğu,
Bu dosyalardaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre adı geçen sanığın eylemlerinin TCK'nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, kesinleşen dosyanın aslının ya da onaylı örneğinin dosya arasına alınması, eylemlerin TCK.nun 43. maddesi kapsamında kaldığı kabul edilmesi halinde kesinleşen karar yönünden mahsubun düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
4- Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK'nun 54/4. madde ve fıkrası yerine 5607 sayılı Yasanın 13. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK'nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ...'nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,17.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.