Mahkemesi : Bakırköy 20. İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne dair verilen karara karşı davacı Kurum, davalı ... Çimento San. ve Tic. A.Ş. ve davalı ... Beton San.ve Tic.Ltd.Şti. vekilleri tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince taraf vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı Kurum, davalı ... Çimento San. ve Tic. A.Ş. ve davalı ... Beton San.ve Tic.Ltd.Şti. tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
I-İSTEM
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, Kurum sigortalısı ...’nin 30/08/2013 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu sürekli iş görememezlik durumuna girdiği belirtilerek; sigortalının iş göremezliği sebebiyle kendisine 11/04/2015 gelir bağlama onay tarihli 167.415,08 TL gelir bağlandığını, 1.739,73 TL geçici iş göremezlik ödeneği ile hastane masrafı ödendiğini, şimdilik 16.915,48 TL"nin gelirlere onay, masraflara sarf ve tediye tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II-CEVAP
Davalı ... Çimento San. ve Tic. AŞ. vekili cevap dilekçesinde özetle; kazazedenin diğer davalı ... Beton"un çalışanı olduğunu, diğer davalının çalışanları ile müvekkilinin hiçbir ilişkisinin bulunmadığını, müvekkilinin iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin tedbirleri aldığını, kazanın meydana gelmesinde kazazedenin kusurlu olduğunu, bu nedenle kurumun sigortalıya bağladığı gelirler yönünden rücu hakkı olmadığından iş bu davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Beton San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili kazazede ..."nin 02/07/2012"de müvekkili şirkette pompa operatörü olarak işe başladığını, 30/08/2013 tarihinde bir okul inşaatının beton döküm işini yaptığı sırada beton pompa cihazının beton sevk borularını temizlerken kaza geçirdiğini, kazazedenen hat temizliği sırasında uç hortumuna yakın durarak hat temizliği sırasında pompa kazanı içinde bir miktar beton bırakmayarak kazaya sebebiyet verdiğini, eğitimli bir işçi olduğunu, iş güvenliği kurallarına riayet etmeyerek kazaya sebebiyet verdiğini, şirketin kusurunun olmadığını belirterek, davanın müvekkil şirket yönünden reddini talep etmiştir.
III-MAHKEME KARARI
A-İLK DERECE MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesince, iş kazasının meydana gelmesinde davalıların %75 oranında kusurlu, kazalının %25 oranında kusurlu olduğu kanaatiyle davanın kabulüne dair karar verilmiştir.
B-BAM KARARI
Yerel mahkeme kararına karşı istinaf yoluna başvuran taraf vekillerinin istinaf istemlerinin 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b.1 maddesi uyarınca esastan reddine dair karar verilmiştir.
IV-TEMYİZ KANUN YOLUNA BAŞVURU VE NEDENLERİ:
Davalılar istinaf gerekçeleri ile aynı nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurarak ; kararın bozulmasını talep etmiştir.
V-İLGİLİ HUKUK KURALLARI VE İNCELEME:
Davacı Kurum, 30.08.2013 tarihinde meydana gelen iş kazası nedeniyle kazalıya bağlanan gelir ve ödenen geçici iş göremezlik ödeneği ve tedavi giderinden oluşan kurum zararının tahsilini talep etmiş olup davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Kanununun 21. ve 76 . maddeleridir.
5510 sayılı Kanun"un “İş Kazası ve Meslek Hastalığı İle Hastalık Bakımından İşverenin ve Üçüncü Kişilerin Sorumluluğu” başlıklı 21. maddesine göre; İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir. Anılan madde ile işveren davalının, Kurumun rücu alacağından sorumluluğu ancak kusurunun varlığı halinde mümkündür.
Kusurun belirlenmesinde ise; zararlandırıcı sigorta olayının ne şekilde oluştuğunun, dosya içeriğindeki tüm deliller taktir olunarak belirlenmesi ve kabul edilen maddi olgular doğrultusunda, konusunda uzman sayılacak kişilerden oluşturulacak bilirkişi heyetinden, aynı olay nedeni ile daha önce açılmış ve kesinleşmiş tazminat ve ceza davaları varsa, tazminat davasında verilen kararın güçlü delil oluşturduğu hususu ile ceza davasında belirlenen maddi olguların bağlayıcı olacağı hususu da gözetilmek suretiyle sigortalı ile davalının ve varsa dava dışı kişilerin kusur oran ve aidiyetleri konusunda rapor alınması gereklidir.
Eldeki davada, 21.01.2015 tarihli Kurum müfettiş raporunda, iş kazasının oluşumunda işverene %60 oranında kusur atfediliği , sigortalı ...’ye ise %40 oranında kusur atfının söz konusu olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davalılara toplamda %75 oranında kusur atfı , kazalıya ise %25 oranında kusur verildiği saptanmakla ,iş bu rapor oluşa uygun olmayıp; aynı zamanda her iki rapor çelişki doğurmaktadır. Bu nedenle işaret edilen yasal düzenlemeler uyarınca iş kazasının oluşumuna etken kusur oranlarının saptanmasına yönelik incelemede; maddi olayın özellikleri dikkate alınarak, ihlal edilen mevzuat hükümleri, zararlı sonuçların önlenmesi için koşulların taraflara yüklediği özen ve dikkat yükümüne aykırı davranışın doğurduğu sonuçlar; ayrıntılı olarak irdelenip, kusur aidiyet ve oranları gerekçeleriyle ortaya konulmalıdır. Öte yandan, Mahkemece, somut olay konusunda uzman olmayan mimar, maden ve inşaat mühendislerinden teşekkül etmiş bilirkişi heyetinden kusur raporu alınması hususu da isabetsizdir. Bu kapsamda iş güvenliği bakımından uzman, makine mühendisinin de bulunduğu, işçi sağlığı ve iş güvenliği uzmanlarından oluşturulacak bilirkişi heyetinden yeniden kusur raporu alınmalı, varılacak sonuca göre karar verilmelidir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki ilkeler gözetilerek, bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurum ve davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 34. Hukuk Dairesi kararının HMK"nın 373/1. maddesi gereğince kaldırılarak temyiz edilen ilk derece mahkemesi hükmünün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 07.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.