Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6174 Esas 2019/4227 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan Sağlık Bakanlığı vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, işvereninin Devlet Hastanesi Başhekimliği olduğunu, emir ve talimatların hastane yönetimi tarafından verildiğini, iş sözleşmesinin muvazaalı olduğunun Çalışma Bakanlığı incelemesiyle de belirlendiğini, çalışma süresince yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı, ilave tediye ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket, usulüne uygun davetiye tebliğine rağmen davaya cevap vermemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece; yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan deliller ile kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dosya içeriğine göre; ... Devlet Hastanesi Sağlık Bakanlığına bağlı bir kurum olup tüzel kişiliği bulunmadığından husumetin adı geçen bakanlığa yöneltilmesi gerekir.
Gerekçeli karar başlığında davalı olarak Sağlık Bakanlığı yazılması gerekirken, Sağlık Bakanlığına ... ... Devlet Hastanesi hasım gösterilerek sonuca gidilmesi hatalı ise de, davalı tarafı temsilen dava ve duruşmalara Bakanlık vekilinin katıldığı ve kararı bu vekilin temyiz ettiği anlaşılmakla taraf teşkili sağlandığından, bahsi geçen husus mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş ve bozma nedeni yapılmamıştır.
Öte yandan, somut olayda; hüküm altına alınan yıllık izin ücreti alacağına yürütülen faiz türü taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Mahkemece söz konusu alacağa “yasal faiz” yürütülmesi gerekirken, “bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizin” yürütülmesi hatalı olmuştur. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan; “3.703,78 TL net yıllık izin alacağının 500.00 TL"sinin dava bakiyesinin ıslah tarihi 15/10/2015 tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılmasına ve yerine “3.703,78 TL net yıllık izin alacağının 500.00 TL"sinin dava bakiyesinin ıslah tarihi 15/10/2015 tarihinden itibaren yasal faiziyle” rakam ve sözcükleri getirilerek hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.02.2019 günü oybirliğiyle karar verildi.