MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını bozma, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın suç tarihi itibariyle uzlaşma kapsamında bulunan cebir ve tehdit kullanmak suretiyle konut dokunulmazlığını bozma suçunu uzlaşma kapsamına girmeyen tehdit suçu ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında; 5271 sayılı Kanun’un 253/3.maddesinde “uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz” hükmü uyarınca, uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı, birlikte işlenen TCK"nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen suçun tehdit suçunun hüküm tarihinden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile uzlaşma kapsamına alınması ve bu nedenle CMK"nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırıldığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve tehdit suçlarından usulünce uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.