MAHKEMESİ : ÇORLU 1. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/06/2014
NUMARASI : 2012/112-2014/270

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, ücret, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde ön muhasebe, depo işleri, sevkiyat işlerinde ayrıca şoför olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının işe gelmemesi üzerine iş aktinin sona erdiğini, fesih sonrası kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmek istendiğini ancak davacının kabuletmediğini, fazla çalışması olmadığını, alacak istemlerinin haksız olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin haksız şekilde işverence fesh edildiği bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı yine bir kısım aylık ücret, fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı davalı işyerinde fazla çalışma yaptığını ve bir kısım genel tatillerde de çalıştığını ileri sürerek alacak talep etmiş, davalı ise iddianın doğru olmadığını savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının fazla çalışma yaptığı ve bir kısım genel tatillerde de çalıştığı kabul edilip alacak hesaplanmıştır.
Söz konusu alacakların varlığını ispat yükü davacı da olup, davacı delil olarak tanık beyanlarına dayanmıştır.
Davacı tanıklarından biri davacının akrabası, diğeri ise arkadaşı olduğunu beyan etmişlerdir. Ayrıca bu tanıkların davalı işyerinde çalışmadıkları da anlaşılmaktadır. İşyerinde çalışmayan davacı tanıklarının işyeri çalışma düzenini bilemeyecekleri ortada olup, beyanlarına itibar edilemez. Davalı tanık beyanlarına göre de işyerinde fazla çalışma yapılmamaktadır. Bu delil duruma göre fazla çalışma ve genel tatil ücretine yönelik taleplerin ispatlandığı kabul edilemez. Mahkemece bu husus gözden kaçırılıp alacaklara hükmedilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.