Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2013/14108 Esas 2013/13397 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen menfi tespit davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacıya ait fabrikada 29.01.2010 tarihinde kaçak elektrik tespit tutanağı düzenlendiğini, davacının kaçak elektrik kullanmadığını, fabrikanın 23.11.2009 tarihinde kurulduğunu, kaçak kullanım olduğu düşünülse dahi kaçak bedelinin fazla olduğunu belirterek davalı tarafından tekemmül ettirilen kaçak elektrik bedeli nedeniyle davacının borçlu olmadığının tespiti ile asıl borcun tespiti talep ve dava edilmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; dava konusu edilen kaçak elektrik kullanma tespit tutanağının Elektrik Piyasası Müşteri Hizmetleri Yönetmeliği"nin esas alınarak düzenlendiğini ve buna göre tahakkukun yapıldığını, kaçak tespit tutanağının davacıya ait tesiste abonesiz bir şekilde elektrik kullanılması sebebiyle tanzim edildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile davacının kaçak kullanım bedeli olarak 10.02.2010 tarih ve 16390 sayılı yazı ile 40348,41 TL olarak talep edilen borç miktarından 22.252,80 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda, kaçak elektrik bedeli hesaplanırken çalışma saati olarak, yönetmelik gereği fabrika 1 vardiya için aylık 200 saatin çalışma saati alınacağı belirtilerek her gün için 6.6666 saat dikkate alınmıştır. Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunun 29.12.2005 tarih ve 622 Karar Nolu Kurul Kararı"nın 1 maddesi D bendi 3. fıkrası " Sanayi abone grubundan enerji alanlar ile turistik tesisler, akaryakıt istasyonları, hastaneler, alışveriş merkezleri gibi vardiyalı hizmet vetespiti ve şirket kayıtları, bunun mümkün olmaması halinde kamu kurum ve kuruluşları tarafından verilen resmi belgeler göz önüne alınır. Çalışma saatlerinin yukarıda belirtilenlerden daha fazla olmasının tespiti durumunda ise, tespit edilen saatler esas alınır" hükmünü ihtiva etmektedir. Belirtilen bu hüküm çerçevesinde fabrikanın çalışma saati belirlenmeden eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Mahkemece yukarıda belirtilen hüküm gereğince fabrikanın günlük çalışma saati tespit edilmeden, günlük 6.666 saat çalıştığı kabul edilerek bilirkişi tarafından yapılan hesaplamaya göre eksik inceleme ile hüküm tesisi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 26.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.