Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/13822 Esas 2020/229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 25/11/2004 tarihinde T.C. ..."na bağlı Devlet Hastanesinde alt işveren işçisi olarak çalışmaya başladığını, alt işverenler her ihalede değişsede müvekkilinin aynı işi yapmaya devam ettiğini, asgari ücret karşılığı, yemek, aylık 85,00 TL yol parası ve ramazanda erzak yardımı sosyal haklarından faydalanarak çalıştığını, temizlik işçisi olarak görünmesine rağmen asıl iş kapsamına giren işlerde çalıştırıldığını, son alt işverenin müvekkiline baskı yaparak çıkardığını, baskı ve kıdem tazminatının ödeneceği vaadiyle müvekkiline bazı kağıtlar imzalattığını her ay 4 gün gece nöbetine kalmasına rağmen fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı bakanlık vekili, davacı ile davalı idare arasında karşılıklı imzalanmış herhangi bir iş akdi ya da sözleşmenin söz konusu olmadığını, bu nedenle davanın husumet yönünden reddinin gerektiğini, davanın belirsiz alacak davası olarak açılamayacağını, davacının baskı altında bir takım kağıtlar imzalatılmak sureti ile son işveren tarafından işten çıkarıldığını iddia ettiğini, davacının iş akdinin müvekkili kurum tarafından sonlandırılmadığının davacının beyanı gereği açık olduğunu, davacının işten çıkarılması ile ilgili bilgileri olmadığını ve davacının müvekkili idarenin işçisi olmadığını, bu nedenle davacının alacaklarından sözleşme ve mevzuat gereği sorumlu tutulamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, iddia konusu alacak kalemlerinin yasal şartlarının bulunmadığını, istifa dilekçesinin müvekkili şirket tarafından zorla imzalatıldığı belirtilmiş ise de davacının dava açmadan önce keşide ettiği ihtarnamelerde böyle bir duruma değinilmediğini, istifa ile sonlanan iş akitlerinin kıdem tazminatı hakkı vermediğini, davacının kullanmadığı yıllık izni olmadığını, müvekkili şirkette fazla mesai uygulamasının olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı Bakanlık ve davalı şirketler vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosyada mevcut el yazılı istifa dilekçesi ile dinlenen tanıkların anlatımlarından iş akdini davacı işçinin haklı nedenle sona erdirdiği anlaşılmakta olup kıdem tazminatı talebinin kabulü yerinde isede, haklı nedenle dahi olsa iş akdini sona erdiren tarafın ihbar tazminatı talep hakkı olmadığı gözetilerek buna yönelik talebin reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14/01/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.