Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/6150 Esas 2019/4215 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 1475 sayılı Kanun"un 14. maddesinin 1.fıkrasının 5. bendi kapsamında 15 yıl sigortalılık süresini doldurup 3600 gün priminin ödemiş olması nedeni ile kıdem tazminatına hak kazandığını; ancak, davalı işveren tarafından kıdem tazminatı ödemesi yapılmadığını ileri sürerek kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı işçi emeklilik şartlarını haiz olması sebebi ile kıdem tazminatının hüküm altına alınmasını talep etmiş, buna karşılık davalı yan davacının 22.03.2013, 23.03.2013 ve 25.03.2013 tarihlerinde mazeretsiz olarak devamsızlık yaptığını, 27.02.2013- 11.03.2013 tarihleri arasında ücretsiz izne ayrıldığını ve bu vesileyle 26.02.2013 trli dilekçeyi işverenliğe sunduğunu, 05.07.2013 tarihinde başka bir işyerine girdiğini savunmuştur. Davacı tanıkları davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını ifade etmiş, davalı tanıkları ise davacının senelik izin sonrası işe gelmediğini beyan etmişlerdir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini yaşlılık aylığı tahsisi amacıyla feshetmediği kabul edilerek kıdem tazminatı isteminin reddine karar verilmiş ise de, dosya içeriğine göre, davacının 1475 sayılı Kanun"un 14. maddesinin 1. fıkrasının 5. bendi gereğince dava tarihi itibariyle kıdem tazminatına hak kazandığı anlaşılmakla, dava konusu kıdem tazminatı alacağının kabulü gerekirken hatalı değerlendirme ile reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.