MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin üyesi iken 18.02.2008 tarihli ihtarnamesi ile üyelikten ayrıldığını, müvekkilinin üyelikten ayrıldığı yılın bilançosunun onaylandığını, aradan bir yıl süre geçtiğini, böylece müvekkilinin alacağının muaccel hale geldiğini, davalı kooperatifin müvekkili yerine bir başka kişiyi üye olarak kaydettiğini, davalı kooperatifin ayrılan üyelere yapılacak ödemenin üç yıl süre ile ertelenmesi hususunda karar aldığını, ancak kararın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, kooperatifin ödeme güçlüğü içinde bulunmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere şimdilik 10.000,00 TL çıkma payı alacağının faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının 31.12.2004 tarihinde 167 numaralı üyeden 220 numaralı hisseyi devralarak muvazaalı bir şekilde üye olduğunu, istifa tarihine kadar da aidat ödemesi yapmadığını, müvekkili kooperatifin eski yönetiminin dava dışı yüklenici firma ile işbirliği yapıp aralarında davacının da bulunduğu bir kısım kişileri hileli işlemler neticesinde alacaklı olarak göstermek istediğini, eski yöneticiler hakkında.... Cumhuriyet Başsavcılığı"na şikayette bulunduklarını, ayrıca eski yöneticiler hakkında alacak davası açıldığını, davacının ve dava dışı bazı üyelerin ödemelerini senet karşılığı yaptıklarını ve bu senetlerin de yapılan iş karşılığı dava dışı yüklenici firmaya verildiğinin iddia edildiğini, oysa ki aidatların senet karşılığı yapılacağı hususunda genel kurul kararı bulunmadığını, bu nedenle davacının müvekkilinden herhangi bir hak ve alacağının da bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 27.03.2015 tarih ve 2014/4917 E., 2015/2030 K. sayılı ilamıyla onanmasına karar verilmiştir.
Davalı vekili, bu kez tavzih talebinde bulunmuştur.
6100 sayılı HMK’nun 305. maddesi ‘ (1) Hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. (2) Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez. ‘ hükmünü içermektedir.
Dosya incelendiğinde, dava dilekçesinin içeriği itibariyle kısmi dava mahiyetinde olmadığı, talebin 10.000,00 TL olduğu, bilirkişi raporunda belirlenen miktarın ek davayla talep edilebileceği görülmüştür. Bu açıklamalara göre, karar tarihinde karar düzeltme kesinlik sınırı 12.690,00 TL olduğundan ve talebin 10.000,00 TL olması sebebiyle davalı vekilinin tavzih talebi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tavzih talebinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.