Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal etme
Hüküm : TCK"nın 134/1, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Özel hayatın gizliliğini ihlal etme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın maddi bir zararının belirlenmediği olayda, kayden sabıkasız olan sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verilirken “katılanın zararının giderilmediği” gerekçesi gösterilmiş ise de, oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık hakkında, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmaması yönündeki mahkeme takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Olay tarihinde, katılanın etek altı görüntüsünü çektiği sırada yakalanan sanığın, cep telefonunda yapılan incelemede, kimliği tespit edilemeyen başka kadınlara ait mahremiyetlerini içeren görüntülerin de tespit edilmesi karşısında, sanığın temel cezası belirlenirken, TCK"nın 61. maddesinde belirtilen ölçütlere göre, temel cezanın alt sınırdan ayrılmak suretiyle tespit edilmesi gerekirken asgari hadden ceza tayin edilmesi ile sanığın, katılanın özel hayatının gizliliğini, cep telefonunun kaydetme özelliğini kullanarak ve kayda almak suretiyle ihlâl ettiği tespit edildiği halde, sanık hakkında TCK"nın 134/1. fıkrasının 2. cümlesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine ve incelenen dosya içeriğine göre, olay günü, katılan mağdurenin alışveriş merkezinin reyonları arasında gezindiği sırada, arkasında bulunan sanığın, kamera sistemi çalışır taşınabilir telefonunu, katılanın eteğinin altına tutarak arkasından gizlice çekim yaptığı sırada telefonun katılanın bacağına değmesi sonucu katılan tarafından fark edilmesi üzerine olay yerinde bulunan özel güvenlik görevlileri ve sivil polisler tarafından yakalandığı, sanığın cep telefonunda yapılan incelemede, katılanın markette gezdiği sıradaki görüntüsü ile, bacaklarının ve eteğinin altından iç çamaşırına kadar görüntülerinin tespit edilerek tutanak altına alındığı, ayrıca kimliği tespit edilemeyen başka kadınlara ait görüntülerin bulunduğunun da tespit edildiği olayda, katılan mağdurenin, fiziksel mahremiyetlerini içeren görüntüsünü kaydeden sanığın eyleminde, özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun yasal unsurları itibariyle oluştuğunun kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanığın, eksik inceleme yapıldığına, savunma hakkının kısıtlandığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilmesine kadar”, diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, TCK’nın 53. maddesinin (3) numaralı fıkrasına aykırılık oluşturacak biçimde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün üçüncü paragrafının, “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (b), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanunun 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı Kanunun 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilmesine kadar, diğer kişiler bakımından TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde düzeltilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.