Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/13539 Esas 2022/12819 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Ceza Genel Kurulu'nun 25.10.2018 gün ve 2016/7-127 Esas, 2018/482 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesine göre, hükmün konusu iddianamede gösterilen fiil olduğu, "Yargılamayı yapan mahkemenin fiilin hukuki niteliğini takdirde iddia ve savunmalarla bağlı olmadığı, Kanunun açık ve kesin olan bu hükmü karşısında, mahkemece sanığın yargılama sonucunda sabit kabul edilen fiilinin hukuksal niteliğine göre hüküm kurulmakla yetinilmesi gerekirken, fiil nitelik yönünden ikiye bölünerek, aynı fiilden dolayı iki ayrı mahkumiyet kararı verilmesi Ceza Muhakemesi Kanununa aykırılık oluşturacaktır."
Somut olayda, yargılama sırasında vefat etmesi nedeniyle hakkında düşme kararı verilen sanık ... ile mağdur arasında alacak verecek meselesi bulunduğu, olay günü sanıkların birlikte alkol aldıkları sırada, sanık ...'in diğer sanıklardan mağduru alıp getirmelerini istediği, telefonla mağdurun bulunduğu yeri öğrenerek gelen sanıkların arkadaşları olması nedeniyle geldikleri araca bindiği, mağdurun sanıklar ... ve ...'in alkollü olduklarını görmesi üzerine, sanık ...'ten kendisini indirmesini istediği, sanık ...'in bu teklifi kabul etmeyerek mağduru diğer sanık ...'in bulunduğu olay yerine götürdüğü, sanık ... ile mağdurun tartışmaya başladıkları, tartışmanın büyümesi üzerine sanıklar ... ..., ... ve ...'in mağduru darp ettikleri, sanık ...'in müdahale ederek tarafları ayırdıktan sonra mağduru alarak şikayetçi olacağını belirtmesi nedeniyle karakola götürdüğü anlaşılan olayda, eylemin kül halinde cebir uygulamak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, kasten yaralama eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olduğu, ayrı bir suç olarak değerlendirilemeyeceği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/2,3-b maddeleri gereğince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde eylemin bölünerek kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması suretiyle CMK'nın 225/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA,
2- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
a- Bir numaralı bentte kabulü yapılan oluşa göre, mağdurun, taksicilik yapan sanık ...'in aracına binmesinden sonra, diğer sanıklar ... ve ...'un alkollü olduklarını görmesi üzerine araçtan inmek istediği, buna rağmen sanık ...'in mağduru indirmediği, bu şekilde mağdurun hürriyetinden yoksun kılınmaya başlandığı, diğer sanık ...'in yanına götürülmesinden sonra da, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ettiği diğer sanıklar tarafından darp edildiği anlaşılan olayda, sanığın mağdura yönelik eyleminin cebir, tehdit veya hile kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek, sanık hakkında TCK'nın 109/2, 109/3-b maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
b- 07.03.2015 tarihli adli muayene raporuna göre, mağdurun, sanık ...'in iştirak iradesiyle birlikte hareket ettiği diğer sanıklar tarafından basit tıbbi müdahaleyle giderilebilir şekilde darp edilmek suretiyle şahsına zarar verildiği anlaşılmakla, sanık hakkında şartları oluşmadığı halde TCK'nın 110. maddesi uygulanarak eksik ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 22.09.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.