Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/18351 Esas 2015/5050 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların maliki ve sürücüsü olduğu aracın asli kusurlu olarak 01/12/2006 tarihinde müvekkillerinin oğlu yaya ..."ya çarparak ölümüne neden olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin dava ve talep hakları saklı kalmak kaydı ile 100 TL maddi tazminat ile anne ve baba için ayrı ayrı 30.000,00 TL, kardeş ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında maddi tazminat taleplerinden feragat ettiklerini bildirmiştir.
Davalı ... vekili, davanın hak düşürücü süre içinde açılmadığını, müvekkili idareye husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davalı sürücünün asli kusurlu olduğu gerekçesiyle anne ... ve baba ... için ayrı ayrı 20.000,00 TL, kardeş ... için 7.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillere, özellikle, ceza yargılaması sırasında alınan ve kesinleşen bilirkişi raporundaki kusur dağılımının oluşa ve dosya içeriğine uygun bulunması sebebiyle mahkemece benimsenmesinde ve davanın 2918 sayılı KTK’nun 109/2. maddesi gereğince süresinde açılmış bulunmasına göre davalı ... vekilinin aşağıdaki bent dışında kalana sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2) 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesinde "genel bütçeye dahil idarelerin yasanın 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerinin harçtan müstesna olduğu" öngörülmüştür.
Davalı ... harçtan muaf olduğundan aleyhine karar ve ilam harcına hükmedilmesi, davacı tarafından dava dilekçesinde ödenen peşin harcın yargı gideri olarak davalıdan tahsiline karar verilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bendinde geçen “...684,20 TL’sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline” şeklindeki ibarenin “...684,20 TL’sinin davalılardan (davalı ... harçtan muaf olduğundan yalnız 39,19 TL ile sorumlu olmak üzere) müştereken ve müteselsilen tahsiline” şeklinde değiştirilmesine, karar harcının tahsiline ilişkin bendinde geçen “2.264,17 TL harcın davalılardan hazine yararına tahsiline” şeklindeki ibarenin de “2.264,17 TL harcın davalı ...’dan hazine yararına tahsiline” şeklinde değiştirilmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.