Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1145 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1145
Karar No: 2019/213
Karar Tarihi: 10.01.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1145 Esas 2019/213 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Rusya Federasyonu’nda bulunan bir firmanın sahibi olan davacı, davalının firmanın genel müdürü olarak atanmasını takiben, davacı şirketin kasasından haksız olarak para çektiği ve aldığı paraları ödemediği gerekçesiyle dava açtı. İlk kararda davanın kısmen kabulüne, belirli bir miktarda ödemenin yapılmasına karar verilmiş, ancak temyiz sonucunda karar bozulmuştur. Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuşsa da, gerektirici sebepler olmadığı gerekçesiyle istek reddedilmiştir.
HUMK (Hukuk Muhakemeleri Kanunu) madde 440 ve 442'ye göre, karar düzeltme isteğinin reddine karar verilmiş ve bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcı ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi uyarınca takdiren 389,49 TL para cezası verilmiştir.

11. Hukuk Dairesi 2017/1145 E. , 2019/213 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 10. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/09/2015 gün ve 2015/24-2015/521 sayılı kararı bozan Daire’nin 24/11/2016 gün ve 2015/14484-2016/9091 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin Rusya Federasyonu’nda kurulu bulunan “... adlı firmanın tek sahibi ve ortağı olduğunu, davalının müvekkili şirket tarafından “Time Travel”in genel müdürü olarak atandığını, ancak görevi ile ilgili imkan ve şartları kötüye kullanarak şirketin kasasından haksız olarak paralar çektiğini, davalının aldığı paraları ödemediği gibi hakkında başlatılan icra takibine karşı da itirazda bulunduğunu ileri sürerek, itiraza uğrayan 32.369 USD alacağın faiziyle birlikte fiili ödeme günündeki kur üzerinden TL karşılığının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak, dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulüne, 43.664,25 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 10/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.