Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16471 Esas 2014/5790 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16471
Karar No: 2014/5790
Karar Tarihi: 07.03.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16471 Esas 2014/5790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş ancak karar temyiz edilmiştir. Temyiz sırasında, sanığın sürücü belgesi geçerli olup olmadığı konusunda araştırma yapılmadan geri alınmasının bozma sebebi sayılmadığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın asli kusurlu olduğu kabul edildiği halde verilen cezanın hak ve adaletle uyumlu olmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Taksirli suçlar açısından ceza belirlenirken, TCK'nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde belirtilen ölçütler, failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer ve zaman gibi faktörler göz önünde bulundurulmalıdır. Bu şekilde ağırlıkla orantılı bir ceza tayini yapılması gerekmektedir. Ancak, somut olayda asli kusurlu olan sanığa, suçun yoğunluğuna ve nitelikli yaralanmaya rağmen asgari ceza verilmiş ve bu nedenle karar bozulmuştur.
Kararda belirtilen kanun maddeleri:
- TCK'nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkraları
- TCK'nın 3/1. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

12. Ceza Dairesi 2013/16471 E. , 2014/5790 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 9 - 2011/182353
Mahkemesi : Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 02/12/2010
Numarası : 2009/503 - 2010/620
Suç : Taksirle Yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü
Temyiz incelemesi sırasında sanığın sürücü belgesinin geçerli olduğuna dair belge UYAP ortamından temin edilerek dosya içerisine alındığından; sanığa ait suç tarihinde geçerli sürücü belgesi bulunup bulunmadığı araştırılıp, onaylı örneği getirtilmeden, sanığın sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmiş olması, bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan, katılan vekilinin bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, taksirinin yoğunluğu, iki kişinin nitelikli yaralanmış olması gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak, hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.