Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/15910 Esas 2020/211 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15910
Karar No: 2020/211
Karar Tarihi: 14.01.2020

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/15910 Esas 2020/211 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2016/15910 E.  ,  2020/211 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    YARGITAY KARARI

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı, davalıya ait işyerinde işçi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı, zamanaaşımı def"ini öne sürüp, davacının işi bırakıp devam etmediğini, iş sözleşmesinin bu ndenle fesh edildiğini, tazminat hakkı olmadığı gibi diğer taleplerinin de haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davalı tarafça haklı neden olmadan fesh edildiği buna göre davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacakları olup olmadığı hususunda, uyuşmazlık vardır.
    Davalı taraf söz konusu alacakların olmadığını savunarak davacıya yemin teklifinde bulunmuş ve davacı Mahkemedeki yemininde "fazla çalışma ücretlerimi önceden alıyordum. Son çalıştığım senede yaklaşık 4-5 ay kadar fazla çalışma ücretlerimi almadım. İlk yıl 5 gün yıllık iznimi kullandım. Ondan sonraki diğer kalan senelerde 10"ar gün yıllık iznimi kullandım. Resmi tatillerde çalıştık. Mesaili olarak değildi. Mesai ücretlerini almadım. Fazla mesai ücret olarak ilk çalıştığım yılda saat başı 2 TL ücret veriliyordu. Son çalıştığım sene 3 TL fazla mesai ücret saat başı ücret verildi." şeklinde açıklamada bulunmuştur.
    Mahkemece davacının bu yemini karşısında söz konusu alacaklardan yeminindeki açıklamalar doğrultusunda gerekli mahsup işlemi yapıldıktan sonra alacakların belirlenmesi gerekirken, davacının beyanı dikkate alınmadan sonuca gidilmesi hatalıdır.
    3- Kabule göre ise, fazla çalışma alacağındaki takdiri indirim dışındaki kısmi red nedeniyle kendini vekille temsil ettiren davalı lehine vekalet ücetine hükmedilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    F) SONUÇ:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.