Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/16495 Esas 2015/4951 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu davalıya sigortalı iş yerinde yoğun yağış sebebi ile hasar meydana geldiğini, depoda bulunan konfeksiyon ürünlerinin zarar gördüğünü, bu ürünlerden tek bedenin olmaması halinde tüm serinin işe yaramaz hale geldiğini, delil tespiti raporuna göre zararlarının 10.819,68 TL olduğunu açıklayıp 10.819,68 TL"nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, ilk eksper çalışmasında herhangi bir hasarın tespit edilmediğini, ürünlerde bulunan rutubet kokusunun havalandırma ile giderilebileceğini, ürünlerin %5 değer kaybı ile satılabileceğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile sigorta eksperi tarafından yapılan tespitlerin doğru olduğu, karton içerisinde paket halinde bulunan malların olayın hemen akabinde küf kokusundan dolayı zarar görmesinin mümkün olmadığı, zarar gören malların eksper tarafından açıkça belirtildiği, söz konusu iş yerine su sızmasına rağmen gerekli havalandırma ve bakım işlerinin davacı tarafından yapılmaması nedeni ile konfeksiyon ürünlerindeki zararın artmasından davacının kendisinin sorumlu olduğu %5 değer kaybı ile zararın 459,60 TL olduğu gerekçesi ile 459,60 TL"nin tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, iş yeri sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazmiat istemine ilişkindir.
1-Davalı vekilinin davacılar hükmedilen maddi tazminat nedeni ile davacı lehine takdir edilen vekalet ücretine ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun(HMK) geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL"na çıkartılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı için kabulüne karar verilen 459,60 TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin hükmedilen tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 6,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 26.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.