Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hükümler : 1-Sanık ... hakkında; beraat,
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
3- Katılan vekili

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in beraatine, sanık ..."nün mahkumiyetine lişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nün, yönetimindeki otoyla tali yolda seyrederek geldiği kontrolsüz 4 yönlü kavşakta, kendisine yönelik DUR ikaz levhasına rağmen ilk geçiş hakkını bırakmadığı solundan anayolda seyirle gelen beraat eden sanık ... yönetimindeki otoyla kavşak içinde çarpışması sonucu, sanık ..." in otosunun kaldırıma doğru savrulup kaldırımdaki katılan yayalar ... ve ..." a çarparak, katılanlardan birinin orta (2.) derecede, diğerinin ise ağır (5.) derecede kemik kırıkları ile yaralanmalarına tam kusurlu şekilde neden olduğu olayda, sanığın asli ve tam kusurlu olduğu oluşa uygun şekilde tespit ve kabul edildiği halde, temel ceza tayin edilirken TCK"nın 22/4. maddesi ve 61. maddesindeki kıstaslar ve bu bağlamda sanığın tam kusurlu oluşu nazara alınarak, alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle yazılı şekilde ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık ..."in hakkında yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan,
Sanık ... hakkında yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine; mahalli Cumhuriyet savcısının, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmama gerekçesine ve katılan vekilinin ise, beraat eden sanığın da kusurlu olup cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sanık ... hakkındaki beraat, sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükümlerinin isteme uygun olarak ONANMASINA, 07/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.