MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı kooperatifin inşaat yapım işinin, davalının ortağı ve yetkilisi olduğu Durak İnş.Ltd. Şti"ne verildiğini, davalının 28.06.2007 tarihinde acil paraya ihtiyacı olduğunu, malzeme alması gerektiğini belirtmesi ve talep ettiği 15.000 TL"nin şirket hesabına yatırılmasını istemesi üzerine 15.000 TL"nin davalının hesabına gönderildiğini ancak bir süre sonra davalının inşaat yapımı işini yarım bırakıp işyerini terk ettiğini, davalının haksız olarak şahsi hesabına yatırılmasını sağladığı parayı aldığını inkar ettiğini bu nedenle iade etmediği gibi şirket borcuna da saymadığını belirterek 15.000 TL"nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; süresinde verdiği dilekçesi ile zamanaşımı def"ini ileri sürmüş, esastan da davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacının dava konusu paranın yatırıldığı tarihte parayı davalıya gönderdiğini bildiği kabul edilerek paranın gönderildiği 28.06.2007 tarihinden davanın açıldığı 23.02.2009 tarihine kadar BK.60.maddesinde belirtilen 1 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesi ile davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde olarak temyiz edilmiştir.
Somut olayda; uyuşmazlık, eser sözleşmesi ilişkisinden (inşaat yapım işi) kaynaklanmaktadır. Bu nedenle dava konusu ihtilafta uygulanacak zamanaşımı süresinin, taraflar arasında sözleşme ilişkisi bulunması nedeniyle sözleşme çerçevesinde çözümlenmesi gerektiği kuşkusuzdur. Bu nedenle davada BK. 60. maddesindeki 1 yıllık zamanaşımının değil; 818 sayılı BK"nun 126/4. ve 6098 sayılı TBK"nun 146.maddesindeki 5 yıllık zamanaşımının uygulanması gerekir.


Anılan nedenlerle eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.09.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.