Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9886 Esas 2019/2846 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9886
Karar No: 2019/2846
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9886 Esas 2019/2846 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, açıklanması geri bırakılan hükmün denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi hâlinde açıklanabilmesi için esas üzerinden duruşma açılması gerektiği ve savunma hakkının kısıtlanamayacağı belirtilmiştir. Ayrıca, hüküm dayandığı tüm kanıtların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve diğer belgelerin değerlendirmesinin gerekçeye yansıtılması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34, 223, ve 230. maddelerine aykırı olduğu, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 231/5. ve 231/11. maddeleri
- Anayasanın 141. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 34, 223, ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 53. Maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. m

3. Ceza Dairesi 2018/9886 E. , 2019/2846 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün Açıklanması Suretiyle Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) 5271 sayılı CMK"nin 231/5. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde açıklanabilmesi için, mahkemece öncelikle esas üzerinden duruşma açılması, sanığa duruşmaya gelmemesi halinde yokluğunda karar verilebileceği ihtarını içeren duruşma gün ve saatini bildirir davetiye tebliğ edilerek duruşmadan haberdar olması sağlanarak kendisini savunma imkanı tanınması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkını kısıtlayacak şekilde duruşma açılmadan, dosya üzerinden yazılı şekilde karar verilmesi,
2) Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.