Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/19411 Esas 2015/4911 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın müvekkillerinin murisi yaya ..."e çarparak ölümüne neden olduğunu ileri sürerek, 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacılar için ayrı ayrı 15.000,00"er TL, manevi tazminatın yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, kazanın davacılar murisinin kusuruyla meydana geldiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davacıların destek tazminatı taleplerinin reddine ve davacılar için ayrı ayrı 3.000,00"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline dair verilen karar, davacılar vekilinin temyiz istemi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 14.11.2013 tarih, 2012/19172 Esas, 2013/17702 Karar sayılı ilamı ile davacılar yararına takdir olunan manevi tazminatın az olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davacıların maddi tazminat talebiyle ilgili verilen karar kesinleştiğinden bu hususta yeniden karar verilmesine yer olmadığına, her bir davacı için ayrı ayrı 6.000,00"er TL, manevi tazminatın 20.09.2010 kaza tarihinden itibaren davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 614,72 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 26.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.