MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, müvekkillerinden...."nün oğlu ve...."nin torunu olan yaya......"a çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini ileri sürerek, davacı Ülkü için 20.000,00 TL, davacı..... için 15.000,00 TL, manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulü ile davacılar için ayrı ayrı 1.250,00"er TL, manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline dair verilen karar, davacılar vekilinin temyiz istemi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesi"nin 19.02.2013 tarih, 2012/1747 Esas, 2013/2792 Karar sayılı ilamı ile “mahkemece gerekçeli kararda oğlunu ve torununu kaybeden davacılar yararına 10.000,00"er TL tazminat takdir edildiği ve bu miktarlar üzerine ölenin kusuruna tekabül eden %75 oranında indirim yapılmak suretiyle kurulduğu belirtilmesine rağmen daha küçük miktarlarda tazminata karar verildiği, gerekçe ile hüküm altına alınan miktarlar arasında çelişki olduğu, ayrıca faizin olay gününden itibaren işlemeye başlaması gerektiği belirtilerek” karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davacı Ülkü için 10.000,00 TL ve davacı Hayriye için 7.000,00 TL, manevi tazminata hükmetmek gerektiği, olayda ölenin kusur oranı olan %75"e tekabül eden kısım yönünden yapılan mahsuptan sonra davanın kısmen kabulü ile davacı Ülkü için 2.500,00 TL, davacı Hayriye için 1.750,00 TL, manevi tazminatın 28.11.2006 kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K.nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar için takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 26/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.