MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, dava dışı sürücünün kullandığı davalı kuruma ait aracın, müvekkili ..."ın bisikletine çarparak yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, davacı ... için 3.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL, manevi tazminata davacı anne ve baba için ise 4.000,00 er TL manevi tazminata faiziyle birlikte karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, küçük ..."te meydana gelen yaralanmanın anne ve babası olan diğer davacıların kişilik haklarına ağır şekilde saldırı teşkil etmediği gerekçesiyle davacılar ... ve ..."in manevi tazminat istemlerinin reddine, davacı ..."in maddi ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen karar, davacılar vekilinin ve davalı vekilinin temyiz istemi üzerine, Yargıtay 4. H.D."nin 21.03.2013 tarih ve 2012/6066 E, 2013/5107 K., sayılı ilamı ile “Davacı ..."ın olay nedeni ile %28 malul kaldığı, davacı ...."in mevcut bedeni zararının derecesi gözönüne alındığında anne ve babası olan davcılar ... ve ... içinde manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken istemin reddine karar verilmesinin yasaya uygun düşmediği” belirtilerek karar bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne davacılar ... ve ... için 3.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, diğer yönlerden karar kesinleşmiş olduğundan karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 402 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 26.3.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.