Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/11791 Esas 2014/5714 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11791
Karar No: 2014/5714
Karar Tarihi: 07.03.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/11791 Esas 2014/5714 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 1.35 promil alkollü halde araç kullanırken, park halindeki araçların arasından geçmek isteyen ve karşı şeritte olan yayaya çarpıp, direksiyon hakimiyetini kaybederek diğer bir araca çarpmıştır. Sulh Ceza Mahkemesi, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanık müdafii, karara temyiz başvurusunda bulunmuş ancak temyiz mahkemesi kararı onamıştır. Kararda, sanık hakkında TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-6, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Bilinçli taksirin koşullarının mevcut olduğu vurgulanarak, ceza miktarının arttırılması gerektiği de belirtilmiştir.
TCK’nın 89/1-2-b maddeleri, taksirli suçlarda verilecek cezaları belirlemekte, 62/1 maddesi de taksirli suçlarda ceza artırımını düzenlemektedir. Ayrıca 51/1-3-6, 53/6 maddeleri de yaralama suçunu ve cezalarını tanımlamaktadır.
12. Ceza Dairesi         2013/11791 E.  ,  2014/5714 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle Yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-6, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet


    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Olay sonrası yapılan ölçümde 1.35 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın gece vakti, idaresindeki otomobille seyri sırasında, 30 metre mesafedeki kavşağı kullanmadan sağda bulunan park halindeki iki aracın arasından yola çıkarak karşıya geçmek isteyen ve yol içinde 3.5 metre mesafe kateden yayaya yolun sağında çarpıp, direksiyon hakimiyetini kaybederek sağda duraklama yapan otonun arkasından çarpması şeklinde meydana gelen olayda; bilinçli taksirin koşullarının bulunduğu ve bu nedenle sanığın cezasından TCK"nın 22/3. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, cezanın miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 07.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.












    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.