Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/24187 Esas 2015/35125 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BABAESKİ ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 25/02/2014
NUMARASI : 2012/426-2014/91

Davacı, kıdem tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti ve bakiye ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilin 1998/Temmuz ayında davalılardan T. Mobilya San. Tic. A.Ş’de işe başladığını, iş yerinde mobilya ustası olarak çalışmakta olan müvekkilin iş sözleşmesinin diğer davalı D. Mobilya San ve Tic. Ltd şirketine devredildiğini, her iki davalının da aynı işyerinde faaliyet gösterdiğini, müvekkilin alacaklarının ve maaşlarının düzenli olarak ödenmemesi üzerine davalılarla karşılıklı olarak anlaşarak iş sözleşmesinin 01.10.2012 tarihinde sona erdirildiğini, davalıların anlaşarak iş sözleşmesini sona erdirip müvekkilin kendilerinde bulunan kıdem tazminatı, fazla çalışma alacağı, yıllık izin alacağı ve Eylül ayı maaşını ödeyeceklerini kabul ettiklerini, ancak bu güne kadar bir ödeme yapmadıkları gibi daha sonra ödeme yapamayacaklarını bildirdiklerini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işten kendi isteği ile ayrıldığı ya da akdin ihbar ve kıdem tazminatını gerektirmeyecek şekilde sona erdiğinin davalılar tarafından ispat edilemediği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalılar vekili ıslaha karşı verdiği itiraz dilekçesinin ekinde dosyaya yıllık izin belgeleri sunmuş, hükme esas alınan bilirkişi ek raporunda yıllık izin belgelerinin süresinde ibraz edilmediği gerekçesiyle belgelere değer verilmemiştir.
Hukuk Genel Kurulu ve Dairemizin yerleşik kararlarında belirtildiği üzere, dosyaya ibraz edilen yıllık izin belgeleri, alacağı ortadan kaldıran belge niteliğinde olması nedeniyle yargılamanın her aşamasında ileri sürülebileceği gibi bu tür belgelerin mahkemece de her zaman dikkate alınması gerekir. Mahkemece, bilirkişi ek raporunda hakim yerine geçerek oluşturulan mütalaaya itibar edilerek sunulan belgelerin değerlendirilmemesi hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş; dosyaya sunulan yıllık izin belgelerinin davacıya gösterilip beyanı alındıktan sonra sonucuna göre bir karar vermektir.
3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.