Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/10866 Esas 2014/23989 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/10866
Karar No: 2014/23989
Karar Tarihi: 17.06.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/10866 Esas 2014/23989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın katılanı yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralama suçu işlediği gerekçesiyle cezalandırılmasına karar vermiştir. Ancak mahkeme, ceza artırımında kullanılan kanun maddesinin yanlış yazıldığını fark etmiştir. Temyiz itirazlarının çoğu reddedilmiş, ancak kanunun 53/3. maddesi göz önünde bulundurulmadan tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin ceza süresince kısıtlanmasına hükmedilmesi nedeniyle karar bozulmuştur. Kararın yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtilerek bu husus düzeltildikten sonra onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-d ve 87/2-d maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-a, b, c, d, e ve 53/1-c maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2014/10866 E. , 2014/23989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında, katılanı yaşamı tehlikeye sokacak şekilde yaralama eylemi nedeniyle cezanın artırımı sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nin 87/1-d yerine, TCK"nin 87/2-d olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bozma üzerine verilen hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün bu konu ile ilgili fıkrasının “ 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına ” şeklinde değiştirilmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.