MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın ve davalı yanın tazminat istemlerinin reddine yönelik olarak kurulan hüküm davacı vekilince temyiz edilmiş, Dairemizin 2013/18263 esas, 2014/14982 karar sayılı ve 13.10.2014 tarihli ilamı ile bozulmuş, ilk derece mahkemesince bozma ilamına uyulmayarak direnme kararı verilmiş, iş bu direnme kararının süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine Hukuk Genel Kurulu’nun 2017/19-1653 esas ve 2019/842 karar sayılı ve 02.07.2019 tarihli ilamı ile mahkemenin direnme olarak adlandırdığı temyize konu kararın, usul hukuku anlamında gerçek bir direnme kararı olmadığı, 19. Hukuk Dairesi’nin bozma kararında belirtilen bozma nedeni esas alınmak suretiyle bozmadan önceki kararda tartışılıp değerlendirilmemiş yeni bir olguya ve gerekçeye dayalı, yeni hüküm niteliğinde bulunduğu, hâl böyle olunca kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevinin Özel Daire’ye ait olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davacı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.