Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1030 Esas 2019/3801 Karar Sayılı İlamı

......
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesi ile......6/07/2011 tarihinde yapılan 2. olağan genel kurul toplantı tutanağının 5. maddesi ile mevcut site yönetiminin fesih edilmesine ve ada yönetimine geçilmesine karar verildiğini, bu kararın yönetim planına işlenmediğini, 20/08/2011 tarihinde yapılan 2. toplatıda üye sayısının vekaletlerle birlikte salt çoğunluğunun katılımının yeterli görüldüğünü, toplantının öncesinde herhangi bir şekilde bilgilendirilmediğini, alınan kararlarla 686 ve 687 adaların birleştiğini, birleşme sonucunda oluşan apartman yönetiminin başına iki kişiden oluşan yönetim kurulunun seçildiğini öğrendiğini ileri sürerek; kanunun emredici kurallarına ve kamu düzenine aykırı olarak kuralan apartman yönetiminin yokluk ve mutlak butlan nedeni ile meşru bulunmadığının tespitini, bunun kabul görmemesi durumunda yönetim faaliyetlerinin ve defterlerinin incelenmesi, yasal zorunlulukların eksikliği durumunda sorumlular hakkında gereken yaptırımların tatbiki için 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi uyarınca hakimin müdahalesine karar verilmesi ile usul ve yasaya aykırı olan son toplantının ve son toplantıda alınan yönetimin aklanmasına ilişkin tüm kararların iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
...... sayılı ilamı ile iki parsel yönetiminin birleşmesinin yasa hükümlerine uygun yapılmadığı, toplu yönetim planının hazırlanarak tapuya şerh edilmediği hali hazırda mevcut bir yönetim planının kooperatif tarafından düzenlenmiş hali ile bulunduğu, iki ada için tek bir yönetici seçiminin mevcut hali ile ancak her iki ada maliklerinin oybirliği ile yapılabileceği, oybirliği ile alınmış bir karar bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulü ile ile iki adanın (parselin) yönetiminin birleşmesinin yasalara uygun olmadığının tespitine, davacının terditli birinci talebi hakkında karar verildiğinden diğer talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, karar davalı vekili istinaf edilmesi üzerine..... Dairesi 2018/273 E. - 2018/850 K. karar sayılı kararıyla “ mahkemece davanın reddine karar verilmiş olmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı” gerekçesiyle davalı..... vekilinin bütün istinaf itirazlarının, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/(1)-b/1. maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373 maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesi, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve temyiz harcı peşinen alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına 29/05/2019 günü oy birliği ile karar verildi.