MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 43, 51, 52/2. maddeleri uyarınca erteli 1 yıl 3 ay hapis ve 1.110 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Muhasebeci olan sanığın katılan tarafından sigorta primlerini ve vergileri ilgili kurumlara yatırması için gönderdiği paraları bu ödemeler için kullanmayıp uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
Sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Sanığın suça konu paraların kendisine teslim edilmediğini, o tarihte yanında çalışan .... adlı çalışanına teslim edilmiş olduğunu daha sonra öğrendiğini savunması, katılanın aşamalardaki beyanında sanığın kendisine söz konusu parayı muhasebe bürosunda yanında çalışan kardeşi....’in daha sonra öğrendiğine göre ihtiyacı için harcadığını söylediğini belirtmesi, sanığın kardeşi....’in ise suça konu paraların katılanın oğlu Mete tarafından bizzat teslim edilmeyip bazen muhasebe bürosunda çalışan kişilere iş merkezinin önünde işyerine çıkmadan aşağıda elden teslim edildiğini bazen de parayı teslim etmeyip kendisinin bizzat yatıracağını ancak bunu babası katılan ...’e söylememelerini rica ettiğini belirtmesi karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle muhasebe bürosunda çalışan tanık .... ve diğer çalışanların sanık, tanık ve katılanın beyanları kapsamında ayrıntılı biçimde dinlenip maddi gerçeğin ortaya çıkarılmaya çalışılması, yine, dosya kapsamına katılan tarafından sunulan makbuzlar ve belgeler yanında tarafların birlikte çalıştıkları dönemlere ilişkin tüm defter, makbuz ve kayıtlar temin edildikten sonra konusunda uzman bilirkişilere tevdi edilerek yapılacak kapsamlı inceleme sonucunda iddia edildiği gibi sanığa para teslim edilip edilmediğinin saptanması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2- Kabule göre ise;
a) 3568 sayılı Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirlik Kanunu"nun 2/a maddesinde belirtildiği üzere; serbest muhasebecilerin görevleri arasında müvekkillerinin vergi ve prim borçlarını yatırma yükümlülüklerinin bulunmadığı, bu durumda sanığın katılana ait vergi borcunu ve sigorta primini yatırmak için katılan tarafından kendisine tevdi olunan parayı mal edinmek biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 155/2. maddesi bağlamında hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza belirlenmesi,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
c) Hükmedilen erteli hapis cezasının kısa süreli olmaması nedeniyle, kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin yasal sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesinde gösterilen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.