Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6.maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mesleğinin şoförlük olduğundan bahisle ehliyetinin geri alınmasının hakkaniyete aykırı olacağına ve sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, asli ve tam kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu bir kişinin basit, iki kişinin nitelikli şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması; sanık hakkında aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki minibüsü ile yerleşim yeri içerisinde, tek yönlü, aydınlatmanın bulunduğu asfalt kaplama bulvar üzerinde Muğla istikametinden hava limanı istikametine gece vakti seyri esnasında kaza mahalline geldiğinde kavşaktan geçisi sırasında aracının direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu orta refüj kenarında bulunan bordür taşına çarparak ön tekerinin patlaması ile birlikte orta refüj üzerinden karşı yönden gelen yol istikametine geçerek kendi şeridinde ilerlemekte olan sürücü ... sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışması sonrasında sanığa ait aracın sürüklenerek elektrik direğine çarpmak suretiyle durması şeklinde gerçekleşen kaza sonucu sanık tam ve asli kusurlu olarak aracında yolcu olarak bulunan katılanlardan ..."i hayati tehlike geçirmez ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte diğer katılanlar ..."u ve ..."u hayati tehlike geçirmez, basit tıbbi müdahale ile giderilemez ve kırığın hayati fonksiyonlara etkisi ağır(6) ve ağır(4) derece olacak nitelikte yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda; her ne kadar müşteki ... tarafından 06/10/2012 tarihinde kollukça alınan beyanlarında sanığın hızlı gittiğini ve cep telefonu ile konuşarak aracın seyri esnasında önündeki evrakları karıştırdığını bildirilmişse de diğer müştekilerin alınan beyanlarında sanığın hızlı gittiğine yahut cep telefonu ile konuşarak aracın seyri esnasında önündeki evraklarla ilgilendiğine dair anlatımın mevcut olmadığı da göz önüne alındığında, söz konusu hususlara ilişkin olarak, yüksek hız yönünden soyut beyanların bulunduğu herhangi bir teknik tespitin mevcut olmadığı ve cep telefonu ile konuşarak aynı zamanda önündeki evraklarla ilgilenmesi hususunda eylemin süreklilik arz ettiğine dair dosya içeriğinde delil ve anlatımın mevcut olmadığı anlaşılmakla, söz konusu olayda bilinçli taksir unsurları bulunmadığından, tebliğnamenin suç vasfında yanılgıya düşülmesi sonucu TCK"nın 22/3. maddesi uygulanmadığından bahisle bozma öneren görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddesi olan TCK"nın 50/1-a.maddesinin gösterilmemesi ile sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin dayanak maddesi olan 52/2.maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4.paragrafının hükümden çıkartılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 300 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/10/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.