Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2017 Esas 2020/7590 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2017
Karar No: 2020/7590
Karar Tarihi: 02.07.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/2017 Esas 2020/7590 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, 25.08.2009 tarihli kolluk tutanağı ve müşteki beyanları doğrultusunda, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Sanığın minibüsün camını kırdıktan sonra yakalandığına dikkat çeken hükümde, suç vasfıyla ilgili bir yanlışlık görülmediği ifade edilmiştir. TCK'nın 35. maddesinde yer alan teşebbüs hükmüne ilişkin olarak sanık hakkında cezada indirim yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak, TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilerek TCK'nın 61/5. maddesinin ihlali nedeniyle cezanın değiştirilmeyeceği ifade edilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümleri hakkındaki iptal kararının da dikkate alınarak hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı açıklamalar;
- TCK'nın 35. maddesi: Suçun teşebbüs halinde işlenmesi halinde cezada indirim yapılmasını öngören madde.
- TCK'nın 143. maddesi: Hırsızlık suçundaki ceza artırımını düzenleyen madde.
- TCK'nın 61/5. maddesi: Cezada artırım yapılmasını gerektiren durumları düzenleyen madde.
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Suç işleyen kişinin bazı haklarından mahrum bırakılmasını öngören madde.

2. Ceza Dairesi 2020/2017 E. , 2020/7590 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
25.08.2009 tarihli kolluk tutanağı, müşteki beyanı ve dosya kapsamına göre; suça konu minibüsün cam sürgüsünün kırıldıktan sonra cam açılmak istendiği safhada sanığın yakalandığının anlaşılması karşısında; mahkemenin suç vasfına ilişkin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş; sanık hakkında verilen cezadan indirim yapılmasını gerektiren teşebbüs hükmüne ilişkin TCK"nın 35. maddesinin cezadan artırım yapılmasını gerektiren aynı Kanun"un 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle TCK’nın 61/5. maddesine aykırı davranılması sonuç cezayı değiştirmediğinden bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.