Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13496 Esas 2014/5656 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13496
Karar No: 2014/5656
Karar Tarihi: 06.03.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/13496 Esas 2014/5656 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davası sonucunda, sanığın temel cezasının asgari haddinden fazla ayrılarak belirlenmesi, paraya çevirme hükümlerinin yanlış uygulanması gibi sebepler nedeniyle hüküm bozulmuştur. Kanunlara göre, temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli ve taksire dayalı kusurun yoğunluğu da dikkate alınmalı, takdir hakkı uygun şekilde kullanılmalıdır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/13496 E. , 2014/5656 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/56166
Mahkemesi : Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 18.01.2013
Numarası : 2012/64- 2013/7
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin lehe hükümler uygulanmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın idaresindeki kamyonla, alacakaranlıkta, bölünmüş yoldaki refüj aralığından arkasından gelen trafiği yeterince kontrol etmeden sola dönüşü yapmak istemesi sırasında sol şeritte seyir eden aracın önünü kapatması nedeniyle çarpışmaları neticesinde, bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek bir kişinin de vücudunda kırık meydana gelecek biçimde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanık her ne kadar asli kusurlu olsa da, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş şekli, failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu da dikkate alınarak, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeksizin, temel cezanın asgari hadden çok fazla ayrılarak hükmolunması;
2- 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, “yeniden suç işlemekten çekineceğine dair mahkememize yeterli kanaat hasıl olmadığından” şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.