Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/19855 Esas 2015/4826 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece, hükmün kesin olduğu belirtilerek temyiz isteminin reddine karar verilmiş; davacılar vekilince bu defa temyiz isteminin reddine dair ek kararın temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteği ..."in, davalı kuruma ait elektrik direğine çıkarak tamir etmeye çalıştığı esnada elektrik çarpması neticesinde yaşamını yitirdiğini ileri sürerek müteveffanın ölümü nedeniyle desteğinden yoksun kalan müvekkillerinin her biri için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 100,00"er TL olmak üzere toplam 400,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının olay tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, müteveffa ..."in olayda ağır kusurlu olup davalı kuruma isnat edilecek herhangi bir kusur bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükmün, davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece, 30/09/2013 tarihli ek karar ile, hükmün miktar itibarıyla kesin olduğu gerekçesiyle davacılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davacılar vekilince bu defa temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar temyiz edilmiştir.
Somut olayda, mahkemece verilen 30/09/2013 tarihli ek karar, davacılar vekiline 07/10/2013 tarihinde tebliğ edilmiş olup söz konusu karar, davacılar vekili tarafından 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 432/5. maddesi gereğince yedi günlük yasal temyiz süresi geçirildikten sonra 21/10/2013 tarihinde temyiz edilmiştir.
Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan ek karara yönelik temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 24/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.