Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/3067 Esas 2019/7788 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 tarihli ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması hususlarına nazaran, müteveffa ..."nun bıraktığı intihar notunda sanığın eylemlerinden bahsetmesi, aşamalarda sanığın müteveffaya 20.000 TL gibi bir miktarı faiz karşılığı olmaksızın borç verdiğini belirtmesi ve bozma ilamımız üzerine dinlenen tanıkların da sanığın tefecilik yaptığını beyan etmeleri karşısında, sanığın tefecilik suçunu işlediğinin tüm dosya kapsamı itibarıyla sabit olduğu ve mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 10/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.