Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4176 Esas 2020/5482 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4176
Karar No: 2020/5482
Karar Tarihi: 30.11.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4176 Esas 2020/5482 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünü inceledi. Mağdurenin, dosyaya sunduğu dilekçeyle şikayetinden vazgeçtiği ve tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı belirtildi. Bu nedenle katılma kararının reddi kararına varıldı. Sanık müdafisinin temyiz istemi incelendi ve iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği anlaşıldığı için yerinde görülmeyen temyiz talebi reddedildi. Kanunlar açısından, temyiz isteminin reddi 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca yapıldı.

14. Ceza Dairesi 2016/4176 E. , 2020/5482 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 11.06.1996 doğumlu olup kovuşturma evresinde on altı yaşı içerisinde bulunan mağdurenin, kovuşturma evresinde dosyaya sunduğu 05.06.2012 tarihli dilekçeyle mevcut şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 30.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.