Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/32914 Esas 2015/35005 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 21. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 29/11/2013
NUMARASI : 2013/86-2013/191


Davalı vekili tarafından verilen 25.06.2015 havale tarihli dilekçede Dairemizin 21.05.2015 tarih, . E ve . K sayılı onama kararının maddi hataya dayalı olarak verildiği ileri sürülerek kararın ortadan kaldırılması ve hükmün bozulmasına karar verilmesi talep olunmuştur. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Dava dilekçesinde son yıla ait yıllık izninin bir haftasının kullanılmadığı belirtilerek yıllık izin ücreti talep edildiği ve bilirkişi raporunda bu konuda 10 gün olarak hesaplama yapıldığı gözden kaçırılarak karar verildiği anlaşılmakla yukarıda tarih ve numarası belirtilen ONAMA KARARININ ORTADAN KALDIRILMASINA ve hükmün aşağıdaki şekilde bozulmasına karar vermek gerekmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren devamsızlık sebebiyle haklı olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini, iddia edilen ücret ve çalışma sürelerinin doğru olmadığını savunmuştur.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Davacı işçi dava dilekçesinde “son yıla ilişkin bir haftalık izin hakkını kullanmadığını" belirterek yıllık izin ücretini talep etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda yıllık izin hakkının on günden aşağı bölünerek kullandırılamayacağı gerekçesiyle kullanılmayan izin süresi on gün olarak hesaplanmıştır. Mahkemece sözü edilen rapora itibar edilerek isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Davacının talebi son yıla ait ücretli izninin bir haftalık kısmının kullanılmadığı şeklinde olup, taleple bağlı kalınarak izin ücreti bir hafta için hesaplanmalıdır. Yasa gereği yıllık izin hakkının bir bölümünün on günden az olarak kullandırılamayacağından söz edilerek kalan izin süresinin on gün olarak hesabı yerinde değildir.


Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi