Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/23478 Esas 2015/35004 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi davalıya ait şantiye işyerlerinde aralıklı olarak çalışmış ve açmış olduğu bu davada kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı işveren ödemlerin işçinin banka hesabına yapıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti hesabında tahakkuk olan ayların dışlandığı belirtilmiştir. 21.10.2009 22.04.2011 tarihleri arasında kalan 72 hafta için fazla çalışma ücreti hesabı yapılmıştır. Davalı vekili rapora itirazında sözü edilen dönem için çok sayıda bordro sunmuş ve fazla çalışma ücreti tahakkuku olan ayların tamamının dışlanmadığını belirtmiştir. Bilirkişi raporu bu konuda denetlenememektedir. Bu nedenle bilirkişiden denetime elverişli ek hesap raporu alınmadan karar verilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.