Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2052 Esas 2019/568 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2052
Karar No: 2019/568

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/2052 Esas 2019/568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, geceleyin silahla birlikte konutta yağma suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edilmiştir. Mahkumiyet hükmü sonucu belirli haklardan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerektiği, yağmalanan malın üçüncü kişiye satılması durumunda failin pişmanlık göstererek mağdurdan zararını tazmin etmesi ve satın alanın zararını da gidermesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya ve duruşma tutanaklarına, eldeki kanıtlara ve Hakimler Kurulu'nun takdirine göre sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan belirli haklardan yoksun bırakılma tedbirlerini belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1. maddesi ve fıkraları: Yağma suçu için cezai yaptırımları belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi: Etkin pişmanlık durumlarına ilişkin yaptırımları belirler.

6. Ceza Dairesi 2016/2052 E. , 2019/568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin infazda gözetilmesi olanaklı görülmekle yapılan incelemede;
Yağma suçunun silahla, geceleyin, konutta işlendiği anlaşılıp kabul edildiğine göre, 5237 sayılı TCK"nin 149/1. madde ve fıkrasının (a), (h) bentinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 Esas ve 2013/106 sayılı kararı ışığında; sanık ..."ın, mağdurdan yağmalamak suretiyle aldığı cep telefonunu, sattığı ..."ün adresini göstermesi sonucu, görevlilerin telefonu mağdura bu şekilde iade ettiğinin anlaşılması karşısında; yağmalanan malın üçüncü kişiye satılması halinde, 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesinin uygulanabilmesi için failin, bizzat pişmanlık göstererek, mağdurun zararını tazmin etmesi yanında satın alan iyi niyetli ise, satın alanın zararını da gidermesi; kötü niyetli ise, satın alandan elde ettiği para veya sağladığı menfaati kazanç müsaderesine konu edilmek üzere soruşturma makamlarına teslim etmesi gerektiğinden; sanıktan telefonu satın alan iyiniyetli 3. kişi ..."ün tanık sıfatıyla 03.04.2015 tarihli talimatla alınan beyanında “Zararının karşılanmadığını” belirtmesi dikkate alındığında, etkin pişmanlık hükümlerinin koşulları oluşmadığı halde TCK"nin 168/3. maddesi uygulanmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi karşı temyiz olmadığından anılan hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 05.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.