Hırsızlık - kamu görevlisine direnme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31877 Esas 2013/6114 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/31877
Karar No: 2013/6114
Karar Tarihi: 13.03.2013

Hırsızlık - kamu görevlisine direnme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/31877 Esas 2013/6114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık ve kamu görevlisine direnme suçu nedeniyle sanık mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında alenen hakaret suçu bakımından dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün olduğunu kabul etmiştir. Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması, diğer temyiz itirazları da reddedilmiştir. Ancak hak yoksunluklarına ilişkin olarak sadece bir haktan bahsedilerek karar verilmesi, hükmün bozulmasına neden olmuştur. Sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bazı haklarından yoksun bırakılması gerektiği ve 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki b, c, d ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği belirtilerek, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda TCK'nın 53. maddesi detaylı olarak açıklanmıştır.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/31877 E. , 2013/6114 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu görevlisine direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kamu görevlisine karşı alenen hakaret etme suçu bakımından dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki b, c, d ve e bentlerinin de uygulanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece aynı fıkranın a bendinde belirtilen haktan sanığın yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında ‘‘TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümlerin çıkarılarak, yerlerine ‘‘53/1.maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet,
vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.