MAHKEMESİ : İSTANBUL 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/09/2014
NUMARASI : 2013/556-2014/586

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalı şirkette 18.12.1988-19.11.2009 tarihleri arasında çalıştığını şantiye işlerinin bitimi nedeniyle kısa sürelerle ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, davalının kendisini çağırmasını beklediğinden hizmet akdinin aralıksız devam ettiğini, son ücretinin net 1.100,00 € olduğunu, yatacak yerinin karşılandığını ve üç öğün yemeğinin verildiğini, iş bitimi nedeniyle diğer işçilerle birlikte ücretsiz izinli olarak yurda gönderildiğini, ancak bir daha işe çağrılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren, davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz olmadığını, bir şantiyeden ayrılıp diğerinde işbaşı yaptığı süreçte arada çalışmadığı dönemde şirket ile bağlantısının olmadığını, istifa dilekçesi vermekten imtina ederek ayrıldığını bildirerek yerinde bulunmayan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının saat başı 2,10 € ücret ile çalıştığı kabul edilerek, bilirkişi raporu doğrultusunda kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının kısmen kabulüne, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacakları isteklerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Davacı işçi, davalı şirketin yurt dışı şantiyelerinde kalıp ustası olarak çalıştığını, en son 1.100,00 € ücret aldığını, fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücreti bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini belirterek davaya konu tazminat ve işçilik alacaklarını talep etmiştir.
Davalı işveren son ücretin 2,10 €/saat olduğunu ve fazla çalışmaların da bu ücrete eklenerek ödendiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının savunmada geçen saat ücreti ile çalıştığı ve bordrolarda fazla çalışma ile hafta tatili ücreti tahakkuku yer aldığı gerekçesiyle sözü edilen isteklerin reddine karar verilmiştir.
Somut olayda davacının aylık temel ücretinin miktarı tartışma konusudur. Davacı tanıkları davacının iddia ettiği ücreti doğrulamış, ücret araştırmasına gelen cevapta yurt içinde çalışan kalıp ustasının ücreti bildirilmiştir.
Mahkemece davalının savunduğu saat ücreti üzerinden yapılan hesaba itibar edilerek isteklerin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece kabul edilen ücret, yurt içinde çalışan bir işçinin alabileceği ücret olarak sendika tarafından bildirilen ücretin dahi altında kalmaktadır.
Dosya içinde ücret bordroları yer almamış, birkaç mesai şeridi adı altında imzasız belge sunulmuştur. İşçinin imzasını içermeyen cari hesap kartında ise bankaya yatan rakamlar maaş açıklamasıyla yer almıştır. Cari hesap kartı ile bankaya yapılan ödemelere göre davacı işçiye son dönemlerde 1.000,00 € dan daha fazla aylık ödemeler yapılmıştır. İşçiye yurt dışında kullanmak üzere bir miktar avans ödemesi de yapıldığı görülmekte davacı işçi son ücretlerinin 1.100,00 € olduğunu kanıtlamış durumdadır. Bu durumda davacıya ödenen miktar içinde fazla çalışma ücretleri ile hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin yer aldığının kabulü hatalıdır. Davacının ücreti 1.100,00 € olarak kabul edilmeli ve gerekirse bilirkişiden ek hesap raporu alınarak davaya konu işçilik alacakları yeniden hesaplanmalı, mahkemece rapor değerlendirilmek suretiyle bir karar verilmelidir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.