Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/452 Esas 2019/3151 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/452
Karar No: 2019/3151
Karar Tarihi: 12.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/452 Esas 2019/3151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiş. Temyiz başvurusunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihi dikkate alınarak yapılan görüşmede, sanık hakkında verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının kısa süreli olmadığı ve bu nedenle kanunda belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği tespit edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da dikkate alınarak, söz konusu hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilebileceği kararı verilmiştir. Sonuç olarak, sanığın temyiz talebi reddedilmiştir ve karar onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/4. maddesi
- TCK'nun 49/2. maddesi
- TCK'nun 53. maddesi'in 1. fıkrasının (c) ve (e) bentleri

17. Ceza Dairesi 2018/452 E. , 2019/3151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Onama

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5237 sayılı TCK’nun 53/4. maddesine göre kısa süreli hapis cezaları ertelenen kişiler hakkında aynı maddenin 1. fıkrasının uygulanamayacağı, somut olayda sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK’nun 49/2. maddesi gereğince kısa süreli olmadığı, bu nedenle 53. maddenin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı Kanun maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceği de gözetilerek TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemişse de, anılan madde ve fıkrada belirtilen hak yoksunluklarının uygulanması hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olup, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.